Nawet nie potrafię opisać jak wielkie emocje wzbudził we mnie ten serial. Bardzo bałam się go skończyć i obejrzeć ostatni odcinek. Wzbraniałam się przed tym bo jak w takim czasie 59.41 minut uzyskam odpowiedzi na wszystkie dręczące mnie pytania dotyczące bohaterów? Taśma po taśmie mocno przeżywałam wszystkie zdarzenia, które pchnęły Hannah do tego desperackiego czynu. Niestety troszkę rozczarowałam się zakończeniem bo pozostawiło zbyt wiele domysłów. Czy rodzice lub szkolny psycholog wykorzystają taśmy do procesu? Jak rodzice zareagują na odsłuchanie taśm swojego zmarłego dziecka na których opowiada jak cierpiała w ostatnim czasie? Przecież oni widzieli ją codziennie jaki to będzie dla nich ogromny cios i poczucie winy, że niczego nie zauważyli... Co się stanie z Alexem, czy Tyler go postrzelił, czy zrobił to sam? Czy Bryce spotka kara za swoje czyny? Podobno ma powstać drugi sezon, który rozwieje wszelkie wątpliwości. Z jednej strony się cieszę, a z drugiej trochę boję czy nie zepsuje klimatu tego serialu.
Wracając do samej Hannah ja wiem, że każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie, ale na prawdę nie rozumiem osób, które piszą, że to serial o dziewczynie, która widzi problem we wszystkich, tylko nie w niej. Wystarczy trochę empatii żeby zrozumieć, że są na świecie ludzie o różnej wrażliwości. Dla jednego dajmy na to ten głupi ranking, plotki i przezwiska na ten temat to nic. Po prostu spłyną po niego jak po kaczce, zignoruje, albo się postawi, ale nie będzie przeżywać. Jest też grupa ludzi dla których to będzie koniec świata. Już nawet nie mówię o tym, że Hannah została zgwałcona co zapewne było dla niej przysłowiowym gwoździem do trumny i umocniło ją w swojej decyzji. Pamiętajmy jednak, że przemoc psychiczna jest często gorsza od fizycznej. Rany w psychice często się nie goją tylko wciąż pogłębiają doprowadzając do rozpaczy, szaleństwa i samotności. Też mam taki charakter czego jestem świadoma i uważam za moją największą wadę której nie potrafię zwalczyć. Nawet jak ktoś mi powie jedno przykre słowo, nawet nieświadomie ja odtwarzam je na tysiąc sposobów i udrączam się nim dzień i w nocy przez wiele dni. Pamiętam drobnostki sprzed 10 lat, którymi ktoś mnie zranił lub ja kogoś zraniłam choć zapewne on już o tym nie pamięta ja mam wciąż wyrzuty sumienia, które wracają czasem jak bumerang. Dlatego warto wsiąść sobie do serca słowa Claya wypowiadane w ostatnim odcinku musimy się postarać lepiej traktować WSZYSCY! Ludzie po co się krzywdzić, hejtować tłumaczymy sobie przecież to żarty no tak może dla Ciebie druga osoba może nie być tego samego zdania i przepłacze teraz całą noc. Rozejrzyjmy się dookoła może ktoś cierpi? Czasem wystarczy zwykłe "nie przejmuj się będzie dobrze" wyjdźmy na przekór słowom, że najbardziej samotnym się jest wśród ludzi choć prawda...