To nieprzyzwoite robić tak dobre seriale. Niech wymienię tylko kilka: Tabu, Peaky Blinders, Black Mirror, Downton Abbey (tak, uwielbiałam ten babski serial), i mój absolutny nr 1 - UTOPIA !!!

The Fall - jak dla mnie mógłby zamknąć się w serii trzeciej + może jeszcze jeden odcinek.
Trzecią serię właśnie skończyłam, po ponad półtora roku od obejrzenia dwóch poprzednich. Pamiętałam zarys i to, że mi się całkiem podobało, ale nie pamiętałam szczegółów. I gdyby nie to, że pokazane było jak Paul Spector napada - przez pięć odcinków trzeciej serii byłabym pewna, że jest niewinny (nawet pomijając to drgnięcie brwi pod koniec chyba trzeciego odcinka). Mniejsza z tym.

Trzecia seria - pierwszy odcinek trochę nudny, ale z każdym następnym napięcie rośnie i trzyma do samego końca, żeby w ostatnim wybuchnąć niczym... hmm... Coś na co czekało się całe pięć poprzednich. I nie ukrywam, czuje się pewną niepokojącą satysfakcję (najpierw raz - przesłuchanie, potem drugi - scena z torbą) pomimo przystojności Jamiego Dornana (nie, nie oglądałam żadnej twarzy Grey'a) i wręcz współczucia jego bohaterowi.
I jeszcze te poboczne, tajemnicze, ciągle podejrzane postaci (lekarz, pielęgniarka (zwłaszcza ona), psychiatra w ośrodku, Alvarez, Burns, Stagg).
Kreowanie i rozwój postaci uważam za jeden z największych atutów tego serialu.

I właśnie siedzę jak Gillian w ostatniej scenie - z lampką wina i taka mi się na koniec myśl nasuwa, że aż boję się mieć dzieci, bo jak bardzo nieodpowiedzialność i egocentryzm mogą prowadzić do tego co tu oglądamy.