tak, zdecydowanie warto zobaczyć dla klimatu; przejrzałem galerię zdjęć i już wiedziałem, że to obejrzę.
jesli chodzi o ten kluczyk to fakt, bardzo to było naciągane, przecież wystarczyło ten kluczyk gdzieś od razu wyrzucić. nie wiem jak mógł po prostu go schować do kieszeni i zabrać do domu. powinien od razu schować ubrania w których był, tak żeby ich nikt nie znalazł. w serialu "Broadchurch" jest taka sytuacja jeśli chodzi o sprawcę. prosty zabieg, który ma spowodować zwiększenie emocji u widza; winnym jest osoba z rodziny prowadzącego śledztwo. generalnie po pierwszym odcicnku spodziewałem się innego rozwoju fabuły, szczególnie jeśli chodzi o sprawę z murzynkami. wszystkie odcinki były bardzo proste; nagle ostatnie dwa się zbyt pogmatwały; generalnie koniec i winny mnie jakoś nie zadowoliły. i te schematy: to co chociażby w wspomnianym "Broadchurch": mała mieścina, gdzie się wszyscy znają, policjant po przejściach, sprawa z przeszłości, konflikty w rodzinie. to samo tylko, że inna lokalizacja. niemniej to pierwszy islandzki serial jaki widziałem, ale po prostu nie ma większego wyboru jeśli chodzi o kraj, w którym żyje dwa razy mniej ludzi niż we Wrocławiu czy Łodzi. Literatury też jakoś wybitnej nie mają, ale w pełni rekomensuje to jedno: muzyka.

UWAGA SPOJLERY DOTYCZĄCE SERIALU BROADCHURCH W WYPOWIEDZI POWYŻEJ. zapomniałem napisać na początku a już nie moge edytować.

i ta lawina... (celowo wzbudzając lawinę ładunkiem jest się od miejsca duuuużo dalej, ale ok przymknijmy oko; byli na prostym zboczu, wiec chyba zeszła na nich zakręcająca lawina, ale ok przymknijmy oko; lawina, zasypała auta i drogę, ale nie nich, ale ok przymknijmy oko; położyli faceta na noszach i trzymali x godzin na mrozie- nie umarł, umarł od podniesienia noszy, nie okey, nie mogę już dłużej przymykać oka)
Nierealność całego motywu, zostawiła u mnie niesmak, aż do końca serialu, pomimo zacnych, wymienionych plusów.

Faktycznie, nie pozbycie się kluczyka wydaje się absurdalne, ale z drugiej strony, jestem w stanie uwierzyć, że w emocjach mógł zapomnieć. W końcu nie codziennie żywcem spala się człowieka.
Co do rozpiętych kurtek, to mnie bardziej zastanawiało, że nigdy nie noszą czapek. Temperatury grubo poniżej zera, śnieg sypie prawie cały czas, a jedyną czapkę to nosił chyba Hjortur i to też nie z powodu zimna.
Mimo wszystko, serial bardzo mi się podobał. Rewelacyjny klimat, dobra muzyka, aktorzy dobrzy. Zimno, ciemno i zagadkowo. I bardzo dobra czołówka. Czekam niecierpliwie na drugi sezon.

Mnie oglądało się dobrze, wszystkie niedociągnięcia w sumie odpuszczałam (chociaż owszem, rozpięte kurtki nieco rzucały się w oczy ;)).

Ale najbardziej wkurzył mnie w sumie ostatni odcinek i kulminacyjna scena w przetwórni. Policjantka słyszy strzał na dole (czyli jest niebezpiecznie), dzieciak mówi jej przez drzwi, że jest sam (czyli bezpieczny w zamkniętym gabinecie!), a ona zamiast biec na pomoc partnerowi i wrócić po dziecko dopiero jak ogarną sytuację, przez kilka dobrych minut szuka kluczy, a potem zabiera dziecko na dół, choć nie ma pojęcia, co tam zastanie. A ma wszystkie przesłanki, żeby podejrzewać, że nic dobrego (zresztą widać, że ma tego świadomość, bo daje chłopcu kamizelkę). Owszem, Maggi się denerwował w zamknięciu, ale przynajmniej nie musiał uciekać przed facetem ze strzelbą i nikt mu nie groził przystawionym do gardła nożem. Tak bardzo nie rozumiem tej decyzji, podjętej przez bohaterkę przecież bystrą i rozgarniętą, że popsuło mi to zupełnie ostatnie minuty serialu.

Parę niedociągnięć i niedopowiedzeń było:
- te rozpięte kurtki też mnie irytowały
- nie wyjaśniono sprawy Murzynek - kto, po co je przewoził i dla kogo, no i co dalej z nimi
- ten niby mechanik z promu - mętne
- żona burmistrza - jaka była jej rola, kim był ten starszy w okularach, czy ona spała z uczniem?