W sensie tego książkowego Wiedźmina opiera się na trzech filarach. Historii, wyrazistych bohaterach i fenomenalnych dialogach. Sapkowski do minimum ograniczył opisywanie świata w jakim przyszło żyć jego bohaterom. Nie mamy tu wielostronicowych, szczegółowych opisów przyrody i otoczenia, jak to miało miejsce np u Tolkiena. To na zdrowy chłopski rozum daje świetne podwaliny pod adaptację filmową. Masz historię, świetne dialogi, wystarczy więc tylko wykreować i pokazać świat w jakim się ta historia dzieje. Niestety Netflix, a dokładnie showrunnerka (ha tfu!) postanowiła zrobić to inaczej. Wywalić wszystko co dobre w książce, wziąć postaci, jakiś ogólny zarys wydarzeń i napisać historię na nowo. Niestety pisarka z niej taka jak z koziej rzyci trąba więc poskutkowało to powstaniem tego potworka. Ja tego już nawet nie oceniam jako słabą adaptację, bo to się w żadnym wypadku nie jest w stanie obronić nawet jako osobny byt. I Cavil jako Geralt to śmiech na sali.