[SPOILER]

Wizualnie bardzo ładny serial i niczego sobie muzyka z wyjątkiem oczywiście popowych piosenek Jaskra. Sceny batalistyczne dynamiczne, brutalne i bezkompromisowe. Pięknie poprowadzony wątek Yennefer, przypadł mi do gustu. Najbardziej rozbudowany życiorys, psychologia i dramatyzm, jakby była główną bohaterką serialu. Odcinki, które widziałam, dość mroczne z dobrymi efektami specjalnymi. Niestety, wszystko pozbawione naszego słowiańskiego klimatu, który tak lubiłam zarówno w polskim serialu, jak i grze. Wiem, że książka to fantastyka i nigdzie nie jest wprost powiedziane, że akcja dzieje się w średniowieczu, a już na pewno nie w polskim. Mimo to wolę nasze krajobrazy, zamki i wnętrza, nasze uzbrojenie i stroje. Ludzie w serialu są także zbyt idealni, czyści, bez blizn, nawet dzieci bawiące się na podwórzu nie są ani trochę ubłocone. Aktor grający głównego bohatera pozbawiony ekspresji, smętny i ponury, w przeciwieństwie do Żebrowskiego, który wspaniale pokazywał emocje czy choćby wysiłek podczas walki z potworami. Co najważniejsze zabrakło w filmie tego, co jest chyba największą zaletą książki – wspaniałego języka, pełnego sarkazmu, ironii i niejednokrotnie dobrego humoru. Taki też był Geralt, w filmie mamy mumię. Na szczęście potem Jaskier trochę go ożywia, ale i tak jest dość nijaki. O głębi książki, której filmowi brakuje, nawet nie wspomnę – zagadnienia społeczno-polityczne, neutralność, a dokonywanie wyborów i ich konsekwencje, przeznaczenie i jego nieuniknioność, bycie człowiekiem czy wiedźminem – to wszystko dotyczyło targanego rozterkami Geralta, w serialu jest on jedynie bezrefleksyjnym łowcą potworów. Obejrzę cały sezon, jako fanka sagi oraz gier, ale bez większego zachwytu. Pod względem treści, głębi i słowiańskich akcentów, polski serial był o wiele lepszy. Na koniec jeszcze jedno - chronologia jest koszmarna – najpierw napaść na Cintrę, ucieczka Ciri, a tu nagle zaczyna się czwarty odcinek i mamy ucztę zaręczynową Pavetty. Potem znów mamy Ciri w Brokilonie. Ktoś, kto nie zna tematu, może czuć się trochę zagubiony.