Poplątanie z pomieszaniem, dramaty takie, że można by na ich podstawie zrobić 4 odrębne seriale bardzo dramatyczne, przez co wątki prywatne głównych bohaterów zrobiły się po prostu aż śmieszne. Już pomijam fakt, że główna bohaterka była okropnie drażniąca. Ja rozumiem, że miała bardzo dramatyczne życie i przeszłość, że miała być silną, niezależną, doświadczoną kobietą, która już nic nie musi, ale moim zdaniem jej postać była przerysowana. Co drugie słowo to przekleństwo, wiecznie wkurzona mina, brak jakiejś minimalnej, kobiecej delikatności. Przez to wszystko, odcinek 6, rozwiązujący wątki prywatne Tremer, był dla mnie nużący i najgorszy.
Ciężko było mi znieść te sceny związane z prywatnym życiem głównych bohaterów, bo były po prostu niewiarygodne, przerysowane, wszystko na raz zdaje się być tam upchane. Zdecydowanie wolałam wątek rodziny Rębacz, był o niebo ciekawszy i mniej udramatyzowany na siłę. Zresztą Czop jest świetnym aktorem i lubię go oglądać, tutaj też wypadł znakomicie.
Dobrze, że pokazano szpital (utwierdziłam się w przekonaniu, że Lewandowski to świetny aktor drugoplanowy, niesamowicie wypada, tutaj nie było inaczej) i ulice pełne ludzi przygotowujących się do/walczących z powodzią. Wzbudzało to jakieś poczucie paniki, strachu przed żywiołem, oglądając serial przewijała mi się niejednokrotnie myśl "matko, jaka to musiała być tragedia".