Lol, nie kochajo się. Nigdy za bardzo nie rozumiałam tego shipu :P

Podniecajo mnie.

Jest ta scena, nie w całości, ale za rączki się trzymają.

Może to źle nazwałam, to bardziej rozszerzona wersja sceny z serialu :D Chodzi głównie o tą uroczą końcóweczkę (ciekawam, jak daleko go Ragnar follował XD). I pytanko, co zrobiłby Athelstan, gdyby go Ragnar z Lagerthą znów zaprosili do swej sypialni. Tego w wersji podstawowej nie było.

Ależ oczywiście, że to miłość! Nawet tylko ten fragment, który był w serialu. Myzianie po rączce i wyznanie: "wherever you go, I will follow" mówią same za siebie. I wgl całokształt zachowania Ragnara - ma dość Aslaug i idzie do swojego księdza ;) A ten niemalże pojedynek na słowa między Ecbertem i Ragnarem o Athelstana... Ach, miłość kwitnie :D

Cytując klasyka, "Klap Klap Klap Niech mówią że to nie jest miłość, że tak się tylko zdaje nam" :P

Popieram <3 Dzięki, że mogłam zobaczyć jeszcze więcej z tej pięknej sceny ^^

Athelstan jest częścią świata, który Ragnar bezpowrotnie stracił, jest między nimi ogromna więź - od początku była. Przyjaźń też jest rodzajem miłości, mężczyźni różnie okazują sobie uczucia. Na wielu imprezach byłam świadkiem jak nawalone samce się obściskują i wyznają sobie miłość i lojalność, zaznaczam, iż nie było to gey party. Wylewność wśród mężczyzn niegdyś była czymś naturalnym.

Mam nadzieję, że Ragnar nie posuwa Athelstana, o matko.

To może Athelstan Ragnara? XD

Podoba mi się to pierwsze zdanie.

Bo dzisiaj niestety mamy takie zboczone czasy, że ludzie się nie mogą dotknąć, żeby ich nie posądzono o spanie ze sobą, czy inne "nieczyste" zamiary ;) Zgadzam się całkowicie z postem Givemenewsoul, ja tam żadnego posuwania nie widzę, po prostu męską przyjaźń.