Takie tematy przewazaja pod tym serialem. Roznica miedzy dobrym kinem familijnym a kiepskim jest taka sama, jak w przypadku kazdego innego gatunku. Nie oceniamy filmow 'jakby mi sie podobal, gdybym byl 30 lat mlodszy' tylko z wlasnej perspektywy. Interesujacy, dobrze zrealizowany film nie ma barier wiekowych - spodoba sie kazdemu. Dla mnie perelka tego gatunku jest np Real Steel, ktory obejrzalem ze 3 razy i ani przez chwile nie poczulem sie, mimo swojego wieku, jak ktos zbyt stary, by docenic ten film. O Lost in Space nie mozna powiedziec tego samego. SciFi to temat wymagajacy sporej wiedzy z zakresu astro fizyki, jezeli nie od samego rezysera to chociaz specjalistow wspolpracujacych przy produkcji. Ilosc bzdur to bolaczka nr 1. Pomijam, bo na to mozna machnac reka. Kolejny trudny temat - dzieci w serialu. Z tym nie radzi sobie prawie nikt i tutaj rowniez nie jest inaczej. Z racji obiektywnych, dzieci sa niezaradne/nierozsadne/infantylne dlatego NIE MOGA byc osia fabuly, bo kazda trywialna sytuacja urasta do rangi niewyobrazalnego problemu, jezeli decyzyjnosc spoczywa na nich. Kosmos i niezbadane planety to ostatnie miejsce, w ktorym powinny znalezc sie dzieci. Uwazam, ze wlasnie to najgorzej wplywa na odbior tego serialu. Podejmowanie glupich decyzji, niekonsekwencja w dzialaniu, wywrocone priorytety dzialania, to wlasnie wplyw pozostawienia zbyt duzej roli w filmie dzieciom. Dla nas ( ludzi doroslych ) jest to po prostu absurdalnie zenujace, dla dzieci ogladajacych ten serial zapewne nie. Jednakze jak pisalem na poczatku, dobry film powinien podobac sie kazdemu, bez wzgledu na wiek. Tutaj zbyt duzo rzeczy po prostu 'nie spina'.