Właśnie najlepsze jest w tym,że serial został oparty na doświadczeniach Mary Ann Winkowski a całym serialem zajął się dokumentalista John Gray. Sztab scenarzystów przesyłał scenariusze do Mary Ann Winkowski w celu wychwycenia błędów dot. świata duchów. Plusem serii jest doskonale oddająca emocje muzyka kompozycji Mark'a Snow (znany z Z archiwum X). Wszyscy aktorzy bardzo dobrze wykreowali postacie. Najbardziej doceniam tu Jennifer Love Hewitt bo nie miała łatwego orzech do zgryzienia. Dzięki jej plastycznej mimice twarzy i doskonałą manipulacja głosem nadało to jej naturalności. Do dziś moim Ghost Whisperer jest moim numerem jeden wpośród seriali. Scenarzyści każdy wątek spajają z kolejnym,dają widzom niezłą dawkę emocji a przy tym coś chcą przekazać. Największym morałem płynącym z tego serialu jest,że człowieczeństwo również polega na wybaczaniu i miłości. Genialnym dowodem jest miłość,która łączy Mel i Jim'a. Oparta na szczerości i trosce przetrwa wszystko. Ten serial odmienił mój punkt widzenia na świat. A postać Melindy biorę jako wzór do naśladowania. Mało jest seriali,które coś ze sobą reprezentują i mają coś do powiedzenia.
Podczas mojej pierwszej przygody tym serialem, zauroczyłem się Melindą i Jim'em od samego początku. Melinda jest taką empatyczną osobą, ogromną optymistka,które zawsze patrzała na te dobre strony człowieka,że chciałem choć o odrobinę być jak ona. Wierzyła,że każdy popełnia błędy i to do nas nie należy dokonywać osądów. Mimo wszystkiemu pomagała na tyle ile potrafiła. Odmieniała życie całej rodziny, wprowadzała ich życie na właściwym tor a przy tym nic nie oczekiwała. Taka osoba to skarb. Jim powinien pisać podręcznik "Jak być dobrym mężem". Bez niego nie wiadomo jakby Melinda przetrwała ciężkie chwile.