Oglądam nie wiem który już raz, po latach, jako dorosła kobieta... I pomijając najczęstsze wnioski (np. o Mili, że nie była tak pozytywną postacią jaką wydawała się kiedyś) mi nasunął się teraz wątek Luisy. Kiedyś postrzegałam ją tylko jako wredną jędzę, ale teraz jest mi jej żal. Jej życie było lekko mówiąc przechlapane. Mąż znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie, brat był niby po jej stronie, ale gdy tylko Federico go zaszantażował utratą pieniędzy to działał na jej niekorzyść... Nie mogła być z mężczyzną którego kochała (później wiadomo, że to się zmieni, ale mówię o początkowych odcinkach), jej mąż mimo, że sam miał liczne romanse i robił co chciał, to nie pozwalał jej żyć po swojemu. Mogli być tym małżeństwem na papierze dla dobra firmy, ale dać sobie wzajemnie spokój. Do tego oczywiście problem alkoholowy, który Federico wykorzystywał przeciwko niej. Natomiast to co mnie teraz oglądając uderzyło szczególnie, to postawa Angelici. Kiedyś wydawała mi się kochaną, dobrą staruszką, ale ostatnio był odcinek, w którym Luisa przyszła do niej o pomoc, a ta ją zwyczajnie olała, pytając czy kiedykolwiek uważała swoje małżeństwo z Federico za udane i prawdziwe. Ona jako poniekąd głowa rodziny, jedyna osoba, której Federico jeszcze trochę słuchał i ją szanował, powinna pomóc "synowej" uciec z tego piekła.