Miał być polski Fallout a wyszło coś w stylu budżetowego Dead Space w klimatach post-apo. Założenia były nie najgorsze, ale wykonanie jest słabe i pozostawia sporo do życzenia. Ogrywając Afterfalla miałem podobne wrażenia jak w czasie rozgrywki w egranizację Piły. Tamta gra też była, w najlepszym razie, przeciętniakiem, ale jako tako dało się grać, a i swoje momenty miała. Afterfall bywa mocno frustrujący, głównie w aspektach rozgrywki, która jest dość monotonna, choć zdarzają się urozmaicenia. Przemierzamy korytarze i walczymy z przeciwnikami z pomocą broni białej czy palnej. Od święta zdarzy się jakaś zagadka, te nie są zbyt dobrze objaśnione, więc musimy je wykonywać metodą prób i błędów. Jest też kilka walk z bossami, które również nie zachwycają.

Gra miała szansę obronić się przynajmniej fabułą, ale tutaj również założenia są jak najbardziej słuszne, lecz wykonanie niweczy wszystko. Historia jako taka jest w porządku, ale słabo opowiedziana. Sporo jest niejasności, cut-scenki są słabo zrealizowane, dubbing także jest mierny. Audiowizualia też są przeciętne, Afterfall ma 11 lat, więc nie dziwi, iż mocno się zestarzał, choć mógłby się bronić przynajmniej muzyką, która jakoś w pamięć mi nie zapadła.

Gra swego czasu była rozdawana za darmo, więc z ciekawości sprawdzić można bez nastawiania się na dobrą grę. Zresztą uważam, że średniaki i kaszanki też ogrywać trzeba, przynajmniej od czasu do czasu, by jeszcze bardziej doceniać gry dobre czy wręcz wybitne oraz by zdawać sobie sprawę ile dzieli dane gry na skali ocen.