Właśnie ukończyłem, więc na świeżo się odniosę:

Fabuła:
Origins i DA II, to dwie kompletnie różne historie. Nie uważam, że Origins jest słabsze pod tym względem. Niemniej jednak w DA II otrzymaliśmy możliwość budowania reputacji od zera do bohatera w dłuższym okresie czasu (7 lat). Dużym problemem jest, że specjalnie tego upływu czasu nie odczuwamy. Bardzo zawiodłem się na tym, że nie zaprojektowano większej liczby pomieszczeń, bo ciągle walczymy w jednym magazynie.domu/jaskini. No i dom Fenrisa, który nie zmienia się przez lata jak już wspomniałeś :-)

Kamraci:
Mamy tu całkiem różnych bohaterów (Anders-komunista ale wymyśliłeś :-D ). W Origins jedynie Alistair prezentował się jako tako no i Meredith (którą można było posuwać już w Lothering). Tutaj każdy bohater jest pełnokrwisty i za to duży plus. Varrik jest oryginałem samym w sobie, podobnie Fenris. Anders wystąpił w dodatku do Origins dlatego, osoby, które grały jedynie w podstawkę mogły mieć problem ze zrozumieniem jego historii. Każdy jest tutaj wart uwagi i godny zapamiętania. Ponadto tak jak w jedynce - bohaterowie prowadzą między sobą dialogi ale zmieniono system interakcji między nami a nimi. Nie można (jak w przypadku Meredith -jw.), w ciągu trzech godzin od rozpoczęcia rozgrywki stać się najlepszym przyjacielem naszych towarzyszy. Więzi budujemy latami, no i koniec z zasypywaniem prezentami.

Poziom trudności
Grałem na trudnym poziomie i w pewnym sensie wkurzało gdy średni przeciwnik posiadał przeciętnie 2000-5000 HP a porucznik jakieś 10000 HP, co czyniło kilka walk nie do wygrania albo nadmiernie je wydłużało i w rezultacie kolejne potyczki już tylko męczyły. Warto wspomnieć, iż nie było przy tym żadnego bonusu w postaci XP czy kasy. Walki z magami krwi czy zmorami to porażka - nie wiem jak na innych poziomach trudności, ale tutaj jeżeli nie ubiłem takiego szybko, to on ubijał szybko całą drużynę wirem krwi :-)

Rozwój postaci
Trochę pomieszam z walką, ale sytuacja tego wymaga. Rozwój jest całkiem inny niż w Origins. Jest kilka drzewek a każdy bohater dostaje też unikalne drzewko rozwoju. Cały czas jednak miałem wrażenie, że dla wojowników ogólnie oraz kilku towarzyszy drzewka rozwoju są nieprzemyślane. Anders czy Merill w swoich osobistych drzewkach mają um. podtrzymywane, które blokują leczenie. Inne umiejętności w ogóle nieprzydatne. Podobnie wojownicy - pełno podtrzymywanych umiejętności zżerających wytrzymałość ale mało aktywów czy biernych. Łotrzyków (poza Varrikiem) nie rozwijałem ręcznie ale jakoś Izabela czy Talis szybko padały na polu bitwy. Krasnala ulepszyłem tylko w łucznictwie i jego drzewku osobistym (tutaj akurat duży plus). Magów zrobiono jakoś lepiej, ale takie czary jak uderzenie umysłu, czy ogólnie czary defensywne niezbyt przydawały się w bitwie. Najlepszym sposobem na powstrzymanie wroga było jego zamrożenie albo spalenie. Przydałoby się aby zrobić osobne drzewka dla maga lodu, ognia, natury itp. Chociaż arsenał czarów i tak był spory.
Bardzo przeszkadzała mi niska ilość wytrzymałości moich bohaterów. O ile na koniec gry Hawke miał 275 HP i 350 many to Fenris przy 400 HP miał zaledwie 145 wytrzymałości. Wiadomo, że wojownik musi mieć dużo HP podobnie jak wytrzymałości. Sama walka jest bardzo dynamiczna, ale śmieszyło mnie jak Hawke(grałem magiem) wyczyniał wygibasy przy atakowaniu :-). No i długi czas rzucania czarów. Czasem potrafiłem stracić ponad 50% HP w trakcie rzucania.

Techniczne:
Grafika i udźwiękowienie gry, optymalizacja stoją na wysokim poziomie. Nie ma się czego przyczepić. No ale Kirkwall wygląda jakby przeszła przez miasto zaraza. Dodając do tego nieprzyzwoitą ilość bandziorów atakujących nas nocą, wygląda to groteskowo.

To tyle. Oceniam grę na 7/10. Nie nudziłem się, ale w niektórych lokacjach naprawdę straciłem sporo nerwów.

PS Bardzo dobrze, że podzielono na 3 grupy opcje dialogowe - podejście z dobrocią, zgrywa czy agresywne. Determinują one jak nasza postać będzie reagować w cutscenkach czy neutralnych pytaniach albo odpowiedziach oraz konwersacjach w trakcie podrózy. Domyślając się jak mamy podejść do rozmówcy, nie ma obaw, że powiemy coś nie tak. Właśnie Mass Effect jest tu dobrym porównaniem. Nie wspomniałeś jednak, że w każdej części inaczej wyglądał system dialogów. Ponadto były tam tylko dwa podejścia, które miały jeden cel - dobro zwiększało nasze relacje z innymi zło je zmniejszało - tak proste jak prostackie W DA II system dialogów jest optymalny i z chęcią zobaczył bym go w innych grach RPG.

Widzę, że mamy podobne zdanie. Te obrazki przy wypowiedziach są fajne, zgadzam się chociaż mojego uczucia to nie zmienia. Niemniej jednak przydałyby się w innych grach z takimi dialogami. Np w Mass Effecie 2 przez nie rozumienie co mój Shepard chce powiedzieć, próbowałem zaliczyć Mirandę, a filtrowałem z Mordinem i Thanem, a przed misją samobójczą przyszła do mnie Jacks o.O Spławiłem ją a później slyszałem ,,spie**dalaj" :D Nie tak chciałem to rozegrać.

Zastanawia mnie jednak fala hejtu jaka poleciała na tego Dragon Age. Rozumiem, tak gra mogła nie przypaść do gustu fanom Origins, ale do takiego stopnia? Gdzie bym po premierze tej gry nie wszedł, wszędzie była mieszana z błotem. Podobne zjawisko jak z ME3. Nigdy chyba nie zrozumiem ludzi. Ani trochę rzetelności, sam bezsensowny hejt.

PS: Co to ma znaczyć ,,Trochę za ostro pojechałeś/aś :|, jeśli brakuje Ci słowa polecamy synonimy.ux.pl" ? Nawet jednego wulgaryzmu zacytować nie można? A nawet jeśli to wulgaryzmy są po to żeby wyrazić jakieś emocje. Natomiast kogoś kto takich słów nadużywa, taki śmieszny zakaz nie powstrzyma. Utrudnia życie tylko ,,tym dobrym"