Trzeci F.E.A.R, ma, niestety, z prawdziwym strachem tyle wspólnego co polski tytuł "Szklana Pułapka" z 2, 3 i 4tą częścią serii z Johnem Mclane'm. Na sporo słabszej od jedynki, dwójce(Project Origin) można było jeszcze podskoczyć, choć było tam takich udanych okazji już mniej. Tutaj, w trójce, wszelkie próby wywołania "jump scenes" już na mnie nie działały. Szkoda. To na minus. Klimatu też mało. Na plus chyba trochę bardziej soczysty gameplay od dwójki - mocarne kopy i wślizgi i dobitka z shotguna i poczułem momentami PRAWIE(robi wielką różnicę) jak przy obcowaniu ze świetną pierwszą częścią(choć tak pięknie sypiącego się tynku i iskier tu nie uświadczyłem). Fabuła- słabo. Ogólnie historia w tej serii zaczyna coraz bardziej przypominać jakiś Lost i to te odcinki ostatnich sezonów. W 1ce było świetnie - tajemnica, dawkowanie napięcia, ciekawość przy odkrywaniu nowych etapów, w dwójce, a szczególnie w 3ce, im więcej kart odkrywamy, tym bardziej to wszystko wydaję się być nie poważne i naciągane.

Ogólnie ciężko mi powiedzieć czy część 3cia jest lepsza od 2giej. Pamiętam, że po jedynce miałem bardzo wysokie oczekiwania i gdy już skończyłem Project Origin byłem zawiedziony. Co do F3ara miałem najgorsze przeczucia i w sumie się nawet pozytywnie zaskoczyłem. Jest to mniej więcej poziom 2ki - strachu co prawda jest mniej (nie ma w ogóle), ale jest chyba większa przyjemność z rozwałki i nawet mechy jakoś bardziej pasują. Daję 6.