Co tu dużo mówić, tak się powinno robić dodatki. Jest jeszcze lepiej niż w Episode 1. Niby dodatek, a jednak całkiem nowe doświadczenie.

Owszem, sedno rozgrywki jest zaczerpnięte z zasadniczej części, ale jest tu tyle nowych, pomysłowych rzeczy, że aż dziw, że upakowano to wszystko w te kilka godzin rozgrywki. Czytałem negatywne komentarze, że Episode 2 (podobnie zresztą jak poprzednik) jest za krótki. Nie bardzo je rozumiem... w końcu mówimy tak właściwie tylko o dodatku do zasadniczej gry. Poza tym gra nie musi być długa jeśli ma wystarczającą jakość. Mnie długość wręcz pozytywnie zaskoczyła i wcale nie powiedziałbym, że rozgrywka jest zbyt krótka.

Choć w grze nie pojawiają się niby nowe bronie, dotychczasowy arsenał dalej spisuje się rewelacyjnie, a funkcjonalność działa grawitacyjnego rozwinięto, toteż nie jest to żadnym minusem. Doszli z kolei nowi przeciwnicy. Walka ze striderami i hunterami to niewątpliwie coś z czego ten Epizod zostanie najbardziej zapamiętany. Podobnie jak w głównej części, również i tu nie brakuje walk na epickim poziomie (obrona White Forest w ostatnich lokacjach przed striderami czy obrona przed nacierającymi z kilku tuneli na raz antlionami, do której to walki dołączają się vortigaunty). Spektakularne walki to coś za co kocham całą serię Half-Life 2.

Poza tym dodatek wydaje się bardziej zróżnicowany choćby pod kątem samych lokacji w stosunku do poprzedniego, a już na pewno pod kątem rozgrywki. Wciąż mamy tu także co jakiś czas pewne, niby proste, lecz uprzyjemniające rozgrywkę zagadki do rozwiązania. Bez wątpienia dalej warto popisywać się pomysłowością podczas pokonywania wrogów i cieszy, że dalej mamy tak wiele sposobów, by to robić. Fabularnie wszystko wygląda dobrze i spójnie i znów nie brakuje tej tajemnicy znanej z całej części (szczególnie postać G-Mana, tutaj nieco częściej oglądanego na ekranie, a także tajemniczy projekt Borealis). Lubię historie, w których jest niedopowiedzenie, gdzie nie wszystko jest podane na tacy i prawdopodobnie nigdy nie zostanie podane.

Episode Two udało mi się ukończyć ze wszystkimi osiągnięciami na Steamie. Aby to zrobić musiałem w krótkim czasie przejść tę grę po raz drugi i wcale nie uważam tego za czas stracony. Poza tym zauważyłem dzięki temu, że podczas pierwszego przejścia sporo mi umknęło, a wiele sytuacji rozwiązywałem w inny sposób niż za pierwszym razem. Wystrzelenie krasnala ogrodowego sprawiało trochę trudności, ale na pewno było to jedno z ciekawszych osiągnięć i wymagało poszperania w internecie z czym się wiąże.

Podsumowując, Episode Two działa na niby znanych schematach z poprzedników, ale rozwija je w jeszcze ciekawszy sposób i dodaje wiele nowych. Zwięźle kończy serię i pozostawia widza bez odpowiedzi na wszystkie pytania, co zawsze charakteryzowało Half-Life. Świetnie wygląda wizualnie, ale także muzycznie, podobać się mogą wszelkie efekty dźwiękowe, ale moim faworytem pozostaną chyba jęki palących się zombiaków!

Moja ocena: 10/10.