Ja wolę drugiego Baldura, ale rozumiem twoje zdanie. Obie gry są świetne. Icewind Dale jest po prostu bardziej nastawiony na walkę, ja zaś w RPG-ach zazwyczaj walki nie lubię i staram się questy rozwiązywać jakoś inaczej. O ile pamiętam dobrze Icewind Dale II był już na nowszym systemie D&D, który miał więcej sensu - np. w Baldurze mag nie mógł chwycić do ręki miecza bo nie wiem... parzył go chyba ;p Najwidoczniej o Gandalfie nikt w Zapomnianych Krainach nie słyszał, no ale może Tolkien nie jest tam popularny jeżeli rozchodzi się o literaturę obyczajową(no bo przecież nie fantastykę, bo co tam fantastycznego dla mieszkańca takiego Amn). 2 lata temu całe lato poświęciłem na Baldurs Gate'a II z modami i to było coś niesamowitego. Jak te gry wyszły to Icewind Dale II chyba więcej grałem, ale teraz jak jestem starszy to jednak wolę BG. Ostatnio próbowałem jednak pograć w Pillars of Eternity i chyba no właśnie jestem za stary... cała nowa mechanika, tyle nowych czarów, cały nowy świat, kiedy ja mam to sobie przyswoić grając godzinkę od czasu do czasu? Muszę też przyznać, że moją ulubioną częścią BG są rozmowy z towarzyszami, wraz z modami powiększone. Zawsze biorę taką samą ekipę lub bardzo podobną, i aż mnie boli, że nie mogę wziąć z dodatkowej osoby tylko, żeby pogadać( w ekipie Jan, Keldorn, Viconia, no oczywiście Minsc, no i potem Imoen wcześniej Jaheira, a w dodatku biorę Sarevoka, ale nie lubię Tronu Bhaala bo zamiast tony questów, zagadek, dialogów to tam tylko walka i walka). A Icewinda h'n's bym nie nazywał, w końcu zręczność nie ma tu żadnej roli skoro jest pauza. Ale RPG-a też tu mało. To bardziej gra taktyczna.