Miałem przyjemność ostatnio po raz pierwszy zagrać w "Icewind Dale". Jest to dobra gra, ale ma też kilka wad. Zacznę od jednej i najpoważniejszej wady dla gier RPG - liniowość. Gra jest okropnie liniowa. Jako gracz jest bardzo mało istotnych wyborów. Najczęściej dotyczy to tego, czy wybierzemy rozwiązanie siłowe, czy dyplomatyczne, które i tak nie mają wpływu na główny wątek gry. Fabuła sprowadza się w sumie do wyrzynania wrogów w coraz to nowych lokacjach, odnajdywania przedmiotów i osób. Jest też uboga ilość zadań pobocznych. Niemal wszystkie były w dodatku HoW w Samotniej Kniei. To było niestety odczuwalne. Gdyby nie różnorodność wrogów i lokacji to gra szybko by się nudziła. Sama historia, główny wątek jest jak na fantasy banalny, trywialny i wg mnie mało interesujący. W pewnym momencie zastanawiałem się, co to miałem ostatecznie zrobić. Na szczęście jest dziennik :) Co innego mogę natomiast powiedzieć o dialogach - były naprawdę świetne, lekkie i z przyjemnością się je czytało/słuchało. Było też za mało śniegu w grze w zimowych klimatach a za dużo łażenia po jaskiniach, podziemiach i zamkniętych lokacjach. Do minusów można też zaliczyć kilka pomniejszych błędów jak AI drużyny, gdzie trzeba było pilnować swojej drużyny, by po ubiciu jednego przeciwnika zajęła się kolejnym. Niedociągnięciem jest też wymiana zbroi podczas walki jak i postaci, którym się pomogło nie sprzedadzą nam taniej towarów :). Późniejsze produkcje RPG wyeliminowały na szczęście te szczegóły :).
Jakie są natomiast plusy? Jest ich wiele - wykonanie lokacji (niektóre naprawdę klimatyczne), mnóstwo zróżnicowanych wrogów, wiele przedmiotów, wyposażenia, interesujących czarów - najwięcej czasu "pożerało" mi odpowiednie przygotowanie drużyny do wyprawy niż sama walka. Grafika potrafi zachwycić i dziś, więc wyobrażam sobie jakie wrażenie musiała zrobić w dniu premiery.
Walka, której jest mnóstwo potrafiła dostarczyć fajnych emocji. Do każdej trzeba było się odpowiednio przygotować, dobrać najlepszy oręż pod atakującego wroga. Czasami musiałem się nieźle namęczyć, szczególnie na początku, ale dzięki temu, ze nie było łatwo, walka nie była monotonna i trzeba było sobie nieźle zaplanować niektóre ruchy. Ta wymagająca i radosna rzeź przysłoniła banalną fabułę i urozmaicała tę nieszczęsną liniowość.
Muzyka jest dobra, w niektórych lokacjach naprawdę świetna i szkoda, że dźwięki nie leciały z głośników non stop. Dźwięki oręża, postaci, głosy (polski dubbing) są na bardzo dobrym poziomie.
Na razie więcej mi nic do głowy nie przychodzi, gdyż jestem świeżo po zakończeniu gry. Jak dla mnie jest to tylko dobra gra. Może gdybym zagrał w nią 10 lat temu to byłaby rewelacyjna, ale w sumie w niektóre gry, które mam ocenione bardzo wysoka też grałem na długo po premierze i robiły na mnie większe wrażenie niż ID, dlatego ode mnie wędruje ocena 7/10