Całkowicie się zgadzam :)

Necrovision ma bardzo fajnego Easter Egg'a, który, jak go odkryłem, rozerwał mi mózg w strzępy. Tak mi się spodobał, że podniosłem moją ocenę dla tej gry o jedno oczko :D

W rozdziale czwartym, jeżeli obierze się odpowiednią drogę zostaje się chwilowo schwytanym przez Niemców. W między czasie dowiadujemy się o pewnym schwytanym specyficznym Brytyjczyku, który podczas bitwy pod Sommą wykazał się wielkim męstwem i bardzo dużo pisał w swojej celi. Kiedy już lądujemy w celi obok z obitą przez fryców buzią okazuje się, że ów gość z którym mamy przyjemność trochę się zapoznać to.... J. R. R. Tolkien, który faktycznie był weteranem właśnie tej bitwy. Jego wypowiedzi odwołują się do przepowiedni o Jedynym Pierścieniu oraz do pożegnalnej przemowy Bilba :D.

Mi podobają się pierwsze poziomy gry kiedy walczymy w okopach I wojny światowej. Gdy akcja schodzi do podziemi i świata wampirów robi się już gorzej, bo ten wątek został dodany na siłę. Finał gry przypomina epilog Dante's Inferno.

Gra ma niezłe momenty, ale miejscami niebezpiecznie ociera się o kaszankę, zwłaszcza na początku.

Zacznę od tego, że Painkillera żadnego nie ukończyłem, choć grałem. NecroVision kupiłem z lokalno-patriotycznego obowiązku, chociaż opisy, które mówiły o akcji dziejącej się podczas I WS i ciekawej fabule, zachęciły mnie dodatkowo do zagrania. No i cóż, akurat to co mnie do tej gry przyciągnęło - zawiodło. Etapy na polach wojennych były chaotyczne i denerwujące, a o fabule nie ma co się nawet wypowiadać. Właściwie jej nie ma, a to co jest mało kogo obchodzi. Podążając dalej, jak już autor wątku wspomniał, za ciemna ta gra. Momentami nic nie widać. Poziom trudności ogólnie w sam raz, chociaż w końcówce dość mocno wzrósł. Na tyle, że przy ostatnim bossie kląłem jak szewc. Jak już o ostatnim bossie mowa, to trzeba wspomnieć o dwóch poważnych bugach które napotkałem. Poważnych na tyle, że uniemożliwiały właściwie kontynuowanie rozgrywki. Raz nie chciał się otworzyć most, bez którego musiałem długo kombinować jak w alternatywny sposób dostać się dalej. A na końcu gry nie pojawił mi się mechaniczny mech w którym walczymy z bossem, o czym dowiedziałem się dopiero jak po kilkudziesięciu zgonach poszukałem na youtubie gameplayu. Poza tym technicznie wszystko super. Grafika naprawdę dobra, chociaż pewnie jakby grę rozjaśnić to wyszłyby jakieś niedoróbki czy niskiej jakości tekstury. Stary już silnik Painkillera zaskakująco dobrze wyrabiał z niesamowitą liczbą przeciwników na ekranie w jednym momencie. Momentami rzeź była wręcz monumentalna, a żadnych spowolnień nie uświadczyłem.
Broni do eksterminacji wrogów jest mnóstwo, a Ręka Cienia to majstersztyk! Do tego świetne wampirze uzbrojenie, czego chcieć więcej.
Gra jak na FPSa naprawdę długa, 12 pokaźnych rozdziałów + prolog. Do tego sala wyzwań która owszem, prosta nie była. Ale chyba tylko dwóch zadań nie udało mi się ukończyć. Dobry pomysł, że w tej sali odblokowywaliśmy nowe umiejętności do kampanii głównej, bo pewnie inaczej bym tego trybu nie ruszył.
Ogólnie gra całkiem przyjemna, naprawdę wymaga ZERO myślenia... i dobrze. Czasem trzeba odpocząć od zagadek, intryg i innych takich. No, ale mimo wszystko szału nie ma. Kaszanka to to na pewno nie jest, średnia produkcja którą za niewygórowaną cenę można teraz dostać i całkiem warto skończyć, bo mało już gier w tym stylu.