Była to gra, na którą dosyć mocno czekałam. Po moim ukochanym House of Ashes liczyłam wręcz na coś rewelacyjnego, a sam fakt, że oryginalna historia H. H. Holmes'a jest w moim odczuciu wyjątkowo mroczna, intrygująca i przerażająca — dodatkowo sprawiał, że wraz z każdą reklamą czy zwiastunek, byłam coraz to bardziej zafascynowana.

Muszę jednak przyznać, że jestem dosyć zawiedziona otrzymaną całością. Uwielbiam zabawę światłem, same miejscówki, psiaka oraz finał był całkiem satysfakcjonujący (miałam w głowie przebitki ze starszych filmów Dario Argento, co było dla mnie zdecydowanie na plus). Sam klimat i pomysł na fabułę, również BARDZO mi się podobały. Aczkolwiek.. czegoś mi zbrakło. Sama fabuła miała luki i swoje głupotki, a bohaterowie byli jak dla mnie dosyć.. drewniani? bez charakteru? Brakowało mi tak dobrej dynamiki, jak pomiędzy Sam i Mikiem czy Salimem i Jasonem, albo zabrakło mi tak intrygującej postaci, jak Dylan. Szczerze mówiąc Marie i Jeff z początku wydawali mi się być o wiele ciekawszymi bohaterami. Początkowo liczyłam, że Jamie i Charlie przejdą swego rodzaju przemianę i liczyłam, że to właśnie uratują moją ocenę w kwestii postaci.. niestety do samego końca byli irytujący, tak samo, jak reszta bohaterów. I o ile zdaję sobie sprawę, że w większości slasherów bohaterowie mają bardzo słabo zarysowany charakter — to mimo wszystko jest mi przykro, że nie znalazłam tutaj swojego faworyta (poza psem, bo on jest the best).