Czytałem twoją opinię na temat odcinka pierwszego. Jako że uargumentowałeś ją w absurdalny sposób i punktowałeś jego wątpliwe "wady" (ciężko nazwać wadą np. to, że Clementine dorosła i że nie ginie w pierwszym starciu ze szwendaczem albo że w ogóle z kimkolwiek się ściera), wnioskuję, że jesteś po prostu uprzedzony. Niemożliwe jest więc, żeby kolejne odcinki ci się spodobały, bo podświadomie wystawiasz im notę jeszcze przed zagraniem. Niezwykle ciężko jest się pozytywnie zaskoczyć, jeśli od samego początku oczekuje się czegoś złego i nie dopuszcza do siebie myśli, że jest inaczej.

Miałem pewne obawy dotyczące sezonu drugiego, ale już dawno zostały rozwiane. Obawiałem się, że Telltale nie poradzi sobie z osadzeniem drugiej opowieści w tym samym uniwersum, ale okazało się, że poradziło sobie z tym świetnie. Drugi sezon jest jeszcze mroczniejszy i bardziej tajemniczy od pierwszego. Działa przy tym na inne emocje, zmusza gracza do podjęcia jeszcze innych wyborów. Prowadzenie postaci Clementine jest rewelacyjne. Drugi sezon jest na razie trochę gorszy od pierwszego, ale kogo to obchodzi? Ciężko dorównać czemuś prawie idealnemu, zwłaszcza że pierwszy sezon zawsze będzie miał tę przewagę, że był pierwszy.

Drugi sezon częściowo przypomina mi sytuację z "Maksem Paynem" - nie chodzi oczywiście o fabułę, a o to, że druga część była jednocześnie podobna do pierwszej i całkiem inna, przez co miała swoich zwolenników i przeciwników. Znaleźli się nawet gracze, którzy MP1 oceniali na 10/10, a MP2 na 4/10.

Drugi sezon nie niszczy wspaniałej przygody - po prostu tworzy nową, związaną z pierwszą.