Tytuł nie kłamie. Boilling Point działo się w piekle, White Gold przenosi akcję do raju. Tak jakby twórcy usunęli bądź zmarginalizowali wszystko, co w 1 części było męczące, a na pierwszy plan wysunęli to, co tam dawało czystą radość z grania. I tak - nie jest to tak immersywne doświadczenie co jedynka, ale to świetny generator dopaminy, a przy okazji jeden z lepszych RPG-ów z otwartym światem. Szkoda, że - tak jak Boilling Point - potrafi się posypać przed końcem tak, że nie da się go ukończyć.
czytaj dalej
