Wróciłem do tego filmu po kilku latach. Oglądałem go po raz pierwszy jako nastolatek i niewiele pamiętałem. Przesiedziałem 3 godziny maksymalnie wciągnięty w dzieło Cimino. Od samego początku byłem pod wrażeniem konstrukcji tego filmu. Scena wesela to istna rewelacja...następnie piekło wojny, pokazane oszczędnie, ale jakże dogłębnie, no i finał w postaci piętna wojny odciśniętego na bohaterach filmu.

Szkoda tylko, że Akademia wypięła się dupą na De Niro, podobnie z resztą jak w przypadku Taksówkarza. Nie widziałem jeszcze powrotu do domu z Johnem Voigtem, ale nie chce mi się wierzyć, że zagrał aż tak wspaniale.

A na koniec takie moje małe spostrzeżenie, mianowicie - oglądając dzisiaj "Łowcę Jeleni" czułem dużo większą satysfakcję niż wczoraj w kinie na seansie "Jak zostać królem". Uważam, że w dzisiejszych czasach obsypuje się nominacjami obrazy, które są dobre, czasami bardzo dobre, ale nic więcej. Perełki zdarzają się rzadko, a czasami jeśli nawet są to pomija się je konsekwentnie na największych festiwalach filmowych. Obecnie mamy do czynienia z zalewającą kino przeciętnością, gdzie coraz mniej miejsca jest dla wielkich arcydzieł kina, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu powstawały z dużo większą częstotliwością.