Zgodzę się z większością wypowiedzi dotyczącej bezpośrednio Łowcy Jeleni. Film, obiektywnie jest dobry, ale daleko mu do arcydzieła. Trzeba pamiętać, że legenda Łowcy Jeleni powstała pod koniec lat 70tych w USA, film porusza tematykę Wietnamu więc siłą rzeczy był odbierany bardzo emocjonalnie i gloryfikowany za zawarte treści. Z dzisiejszego punktu widzenia, zwłaszcza dla widza w Polsce, której historia nie jest w jakikolwiek sposób powiązana z Wojną w Wietnamie nie ma mowy o całej tej otoczce, która może wypaczać sposób postrzegania filmu. Nie widzę zatem żadnych przesłanek, które mogą skłonić mnie do podwyższenia oceny, gdyż film oceniam czysto pod względem sztuki a nie efektów społecznych i politycznych jakie rzekomo wywołał w społeczeństwie amerykańskim.

zgodzę się z Tobą. treści ważne, ale w ich przekazie szału nie ma. Film też mi się dłużył, ciągle czekałam na coś, na jakąś scenę, która może przyblizy mi ten film do arcydzieła, rzeczywiście scena gry Michaela i Nicka, a szczególnie jej finał mną wstrząsnęła (tak jak wcześniejsza rosyjska ruletka podczas wojny) ale suma sumarum, niektóre sceny można by było wyciąć lub skrócić, za to zabrakło dla mnie scen z wojny w Wietnamie.
Dużym plusem są oryginalne, historyczne nagrania, umiejętnie wpasowane w dzieło.
Nie przemówiła do mnie także gra Meryl Streep, która była wiecznie "zdezorientowana",(przed wojna także). pewnie wpłynęło na mnie to, że wcześniej przeczytałam w ciekawostkach, że powyższa aktorka jest tam dzięki wtykom i niektóre kwestie sobie dopowiadała sama. Ogólnie to mnie trochę irytowała jej postać.
Miło także było zobaczyć Polskie akcenty. "Na zdrowie!" :)

Akcenty to raczej były rosyjskie, a nie polskie ;)

Ukraińskie, jeżeli już

hehe dokładnie

chemas, co ty piszesz? Ja też myślałem, że film jest o Ukraińcach. Wg polskiej wikipedii, to film o Rusinach, a więc Łemkach, Bojkach, lub Hucułach. Wg IMDB to film o Rosjanach.

Pij do dna :)

Twój komentarz jest ucieleśnieniem tego czego szukam w komentarzach na filmwebie. Sam zgadzam się tylko po części. Czasami ten film jest... wydłużający się... jakby na siłę.
Wraz z czasem stracił na swojej wartości "arcydzieła" gdyż pomimo, że to co przekazuje wciąż jest aktualne - dziś jest czymś dla Nas normalnym.
W Wietnamie często walczyli ludzie nie pamiętający II wojny światowej - i borykali się z problemami przedstawionymi w filmie. Dla mnie "7" jest oceną obiektywną, a Tobie wystawiam 10/10 ^^

Wydaje mi się, że mogę tu zacząć dorabiać ideologię tam, gdzie jej nie ma, ale spróbuję film obronić. Tym bardziej, że lubię nudne filmy :D
Dłużyzna na początku może być zamierzona - chłopaki żyją w małym mieście, w którym nic się nie dzieje. Niewiele mocnych wrażeń, niewiele przeżyć - chyba że polowania. Wszyscy gadają o wojnie (tak jak wokół tego filmu) a oni żołnierza widzą raz, na imprezie. W dodatku nie pasuje on do ich wyobrażeń. To ma być ta wojna? (To ma być film wojenny?) A potem, w wyniku doświadczeń pola walki, każdy się zmienia - temat dziś oklepany, ale chyba wtedy nie aż tak bardzo. Każdy inaczej reaguje na to co przeżył. A to, jak żyli przedtem, zupełnie nie przystaje do tego, co przeżyli i jak wpłynęło to na ich życie. To chyba miało być głównym elementem filmu.

Z opiniami ogólnymi na temat "trochę ambitniejszego kina" się zgadzam - niektórzy myślą, że jak oglądają "klasyki" to są koneserami. Ale masz wiele racji - w końcu kino też powinno bawić, być rozrywką. Dla mnie ten film był ciekawy - nawet sceny z dymiącymi kominami.

A Streep rzeczywiście wkurzająca :)

Przed tym filmem nie było takiego nurtu, wtedy ten film był oryginalny. Trzeba to wziąć pod uwagę. Ten film nie powiela schematów, ten film jakby stworzył schemat. Wtedy nie był to temat oklepany, oczywisty. Jestem fanbojem tego filmu i za nic nie zmienię jego oceny, dla mnie jest to arcydzieło. Jako pierwszy podjął taką tematykę, nie można zaprzeczyć, że był to w tamtych czasach temat tabu. Może i scena wesela i sceny po wojnie powinny być trochę krótsze, natomiast sama wojna trochę dłuższa, ale mi to nie przeszkadzało. Nawet z całym sercem powiem, że mi to przypadło do gustu. Mógłbym godzinami "bronić" ten film :)
BTW Dziękuję Ci, że napisałeś to w sposób jaki napisałeś. Wyraziłeś swoją opinię, bez urazy, bez (jak to wielu innych na tym forum) zbędnego wyzywania,czy tekstów w stylu "Jak można lubić taki film? Żenada, nudny. 3/10".

To rzeczywiście są idiotyczne komentarze, ale równie irytujące są: "Nie zrozumiałeś głębi filmu, widocznie jesteś jeszcze niedojrzały emocjonalnie, idź oglądać Rambo" o czym pisze autor tematu. Do mnie też ten film nie trafił i podobnie jak założyciel wątku raczej nie uważam, żebym go nie zrozumiał - zawsze po obejrzeniu filmu sprawdzam komentarze i szukam czy ktoś wypatrzył coś ciekawego na co nie zwróciłem uwagi (tu nic takiego nie znalazłem).

Mogę to porównać do zjawiska, o którym mówił mi mój kolega (miłośnik Chopina), który mówił, że wielu ludzi na koncertach fortepianowych tak naprawdę nie czuje tej muzyki, a klaszczą na końcu nie dlatego, że im się podobało tylko dlatego że wszyscy klaszczą, tak wypada i "w końcu to wybitne dzieło i ceniony artysta", ale co jest wybitnego w tym dziele już nie potrafią powiedzieć. Ilu jest takich "klaskaczy" tutaj - trudno powiedzieć. Jednak na pierwszy rzut oka szufladkuję do tej grupy ludzi piszących: "Ten film to wybitne arcydzieło, kto tego nie rozumie ten gówno wie o filmach" (gdzieś tutaj był podobny komentarz z "gównem" w tle).

Można zachwalać film, jednocześnie z szacunkiem wypowiadając się o ludziach, którzy nie widzą w nim nic szczególnego. Niektórzy na filmwebie mają się za jakichś bogów artystycznych, których gust wyznacza najlepszą linię estetyczną.

W moim otoczeniu jest pełno "kindermetali", którzy z automatu uważają się za lepszych, bardziej inteligentnych od innych, bo słuchają muzyki, która nie dociera do wszystkich. Bez urazy, też uwielbiam metal, ale to nie oznacza od razu, że mam się czuć lepszy, bo mam inny gust muzyczny. Podobnie jest z "ciężkimi" filmami. Stało się bardzo popularne oglądanie takich filmów "na siłę", żeby można było powiedzieć, że się taki film obejrzało. Jak dla mnie, jest to żałosne. Kurde, lubię oglądnąć czasem "głupi film" i się tego nie wstydzę. Po prostu lubię. Nie oznacza to, że jestem "niedorozwojem" czy "debilem", jak to niektórzy zwykli nazywać ludzi oglądających takie filmy... Mały off topic się zrobił, ale warto rozmawiać ;)

No właśnie. Ty lubisz oglądać "głupie" filmy i kompletnie to nic nie oznacza, a ja lubię oglądać "ciężkie" filmy i nie robię tego na siłę. Na pewno istnieją ludzie którzy robią to na siłę, ale czy stało się to popularne? Nie zauważyłem takiego zjawiska.

Oczywiście uwielbiam także "ciężkie" filmy.
No może rzeczywiście trochę przesadziłem, ale zauważyłem (w moim otoczeniu) wzrost popularności oglądania filmów o cięższej tematyce i nie wynoszenia z nich kompletnie nic.

Nie będę się rozpisywał jednak istniej takie coś jak wstrzymanie się od oceny gdyż nie znam tematyki przedstawionej przez co mój osąd jest niejako upośledzony . Ale otrzymaliśmy esencje głupoty ludzkiej w internecie czyli nie wiem o co chodzi wiec jest do dupy . Nie znam problematyki zawartej w filmie jest nudny ach najgorsze jest to że ci sami ludzie wielce są oburzeni faktem braku głębi w nowoczesnym kinie i podawania wszystkiego na tacy i uproszczeniu fabuły . A wiec całkowicie się nie zgadzam z twoją oceną ponieważ jest rażąco bezsensowna .

Pierwszy raz obejrzałem Ten film 30 lat temu. Szału nie było, taki był mój odbiór. Dzisiaj zwalił mnie z nóg. Chyba musiałem dojrzeć. ARCYDZIEŁO.

Też lubię ambitne kino. Natomiast to co ty czujesz do Łowcy jeleni to ja mam z Taksówkarzem (1976). Mówią, że arcydzieło, a dla mnie "tylko" dobry.
Kwestia gustu i podejścia do oceniania. Mnie Łowca ruszył i oceniłem wysoko. Początek trochę się dłużył, ale później zostało mi to zrekompensowane.

Darius hehehe no ja tez to niedawno obejrzalem i myslalem ze to wesele nigdy sie nie skonczy :-D "Platoon" to jest jednak film o wojnie :/

Czyli jednak ktoś jeszcze nie może zrozumieć fenomenu Taksówkarza. U mnie sytuacja wygląda o tyle dziwnie, że Scorsese jest moim ulubionym reżyserem, a jeden z jego najsłynniejszych filmów uważam za tylko niezły. Myślę, że każdy ma film, który jest uznawany za arcydzieło, a sam nie może dostrzec w nim nic specjalnego.

cyt. "Myślę, że każdy ma film, który jest uznawany za arcydzieło, a sam nie może dostrzec w nim nic specjalnego."

Dokładnie. Przynajmniej ja tak mam z wieloma "arcydziełami". Nie rozumiem psychodelicznych filmów Davida Lyncha (np. Mulholland Dr. oraz Lost Highway), abstrakcyjnego myślenia Kubricka (np. The Shining) i niejasnych w przekazie filmów braci Coen (np. No Country for Old Men czy Fargo).

Ktoś te konkretne tytuły może ocenić wysoko. Co nie zmienia faktu, że zapewne zna inne filmy, które do niego nie docierają, mimo, że są uznawane za fenomenalne.

Btw uwielbiam kino Scorsese, ale akurat Taksówkarz do mnie nie przemawia. Może kiedyś, jak do niego wrócę. Ale nic na siłę ;-)

Też tak mam z Taksówkarzem. "Chłopcy z ferajny" tego samego reżysera za to uwielbiam.

DOKŁADNIE, IDENTYCZNE ODCZUCIA WZBUDZIŁ WE MNIE TEN FILM.

zgadzam się za autorem w 100%.

Z jednej strony piszesz ze trzeba umiec przymknac oko na patos, a zarazem oceniajac film nie potrafisz wziac pod uwage np. daty premiery. Mowisz ze ogladales duzo filmow wojennych i ze watek odmienionego przez wojne zolnierza Cie nie zaskakuje. Teraz uloz chronologicznie te filmy i sprawdz ktory z obejrzanych przez Ciebie filmow wojennych pokazal to zagadnienie wczesniej, mysle ze to niezbedne by mowic i oceniac filmy, zwlaszcza tak doglebnie i rozlegle jak Twoja, calkiem ciekawa mini-recenzja. pozdrawiam

Mimo tego, że nie zgadzam się z Twoją wypowiedzią, bardzo ją szanuję. Jak już tu zaznaczano wypowiedź kulturalna, z argumentami, bez niepotrzebnego jadu. Podoba mi się. Dodam tylko, że dla mnie film ani trochę się nie dłuży, wszystko w nim jest na miejscu i ma swoje znaczenie dla konstrukcji całości opowieści. Dialogi, aktorstwo, klimat i muzyka the best. No ale to tylko moje zdanie. Pozdro :)

Taaak, to chyba jeden z najlepszych komentarzy jaki widziałem na Filmwebie. Nic dodać, nic ująć reszta jest milczeniem.

Zgadza się z Tobą w 100%, odniosłem identyczne odczucia po obejrzeniu tego filmu, też mną nie wstrząsnął, ma dużo plusów, dobre kadry, świetna gra aktorska, ale dialogi czy samą fabułę nie uważam za wybitne, są przyzwoite, ale fabuła jest za długa. Doceniam pomysł i to, że ten film był "pierwszy" w swoim rodzaju, naruszył wówczas temat tabu, ale jak dla mnie, nie przetrwał próby czasu, tak jak np. "Dwunastu gniewnych ludzi" czy "Ojciec Chrzestny", ale to tylko moja opinia.

"Niektórzy są tutaj chorobliwie zamknięci w swoich przekonaniach", taa, żeby jeszcze! Oni na siłe szukają kogoś kto ich poklepie po ramieniu i powie- dobrze godosz chopie. Demokracja działa nie tylko w polityce, ale i w takich błahych sprawach jak film. Troche to żałosne.

Co do filmu- myśle że komentarz autora tematu w zupełności odzwierciedla moje zdanie. gurthang też dobrze ujął kwestię postrzegania filmu na przestrzeni dekad. Zdaje się tylko, że polacy znów się spóźnili :)

Nie rozumiem jak ma się dramat o bezsensowności wojny w wietnamie, do postrzegania filmu dzisiaj. Szukacie po prostu czegoś, żeby się doczepić. Albo ci się podoba, albo nie i nie dorabiajcie sobie większego sensu, w waszej ocenie.

Ma się tak samo, jak zachwyty nastolatek, na Justinem Bieberem.

Kończy się rok 2015 a Ty wciąż nie rozumiesz. Masz rację, nie rozumiesz.

Zobaczyłem jak inne filmy oceniasz i moim zdaniem buc z ciebie straszny. Zostaw kino jakim jest i nie wypowiadaj się więcej.

Naprodukowałeś się do bólu i niepotrzebnie. Sprawdź sobie kiedy skończyła się wojna w Wietnamie i kiedy film wyszedł do kin. Jeśli ówcześnie nie był na czasie i wciąż jego treść nie jest aktualna to już nie wiem co ma być

A to naprawdę chodzi o snobizm? A nie o to, że efekty i dobra realizacja techniczna się starzeją i zostaje "jak na tamte czasy", a dobra muzyka czy gra aktorska nie? Myślę, że z tego wynika uprzywilejowanie

Jeśli chodzi o dłużyzny i niepotrzebne wątki w Łowcy - kiedyś filmy miały więcej tlenu, dzisiaj filmy są jak budynki - deweloper chce wycisnąć jak najwięcej z każdego metra. Normalne, tak działa ten biznes, ale ja tam lubię mieć więcej przestrzeni :)

A mnie zawsze boli, gdy ludzie dyskredytują wspomnianego przez Ciebie Rambo. Rambo 1 to dobry, mądry film. Ale częste nawiązania do niego we wszelkich parodiach, sprawiły, że ludzie uważają ten film za zwykłą strzelankę. U mnie jednak płyta dvd z Rambo zajmuje ważne miejsce na półce. A scena finałowa pcha do refleksji.

Ja szczerze mówiąc też po obejrzeniu i chwilowej analizie jeszcze nie rozumiem tak wysokiej oceny dla tego filmu. Najlepsze są sceny w tej klatce w Wietnamie, ale to za mało wg mnie by nazwać ten film wybitnym. Sceny ślubu też oceniam pozytywnie, ale jako punkt wyjścia do dalszej historii, a potem mnie ta historia nie zachwyca.

Osobiście daję 6/10 na zasadzie film można obejrzeć, ale jak się nie obejrzy to się wiele nie straci.

Przez długie fragmenty też mało co się działo (film można by skrócić pewnie ze 40 minut), a muzyka jest potwornie sentymentalna i przynudnawa. Wątek przyjaźni głównych bohaterów - ja nie czułem tej chemii między de Niro a Walkenem, a może po prostu to dlatego, że historia mnie nie poruszyła. Nie jestem znawcą, mówię po prostu to jak odebrałem ten film, bez jakiegoś mądrzenia się. Wg mnie film robi się przeciętny chwilę po scenach, kiedy trójka bohaterów ucieka z piekła nad rzeką, do tamtego momentu jest nieźle, potem znacznie słabiej.

Nikt nie ma do Ciebie pretensji, o Twoją ocenę. Tak jak, mam nadzieję, nikt nie będzie miał do mnie pretensji o to, że kompletnie się z Tobą nie zgodzę. Nie zgadzę się również z głosami, że prolog czy zakończenie mogłoby być skrócone. Nie skróciłbym tego filmu ani o sekundę. Każda scena - wesele, polowanie, dramaty rodzinne Meryl Streep - służy budowaniu postaci, sprawia, że przestają być dwuwymiarowymi bohaterami drugiego i trzeciego planu, a nabierają życia i wiarygodności. Gdyby nie ten długi wstęp, który w doskonały sposób pokazuje nam zarówno rys psychologiczny bohaterów jak i powiązania, relacje między nimi - sceny wojny nie wzbudzałyby takich emocji. Nie przeżywalibyśmy tego razem z bohaterami, bo ich losy byłyby nam obojętne.
Z tego też powodu nie zgadzam się również z opiniami, że scen w Wietnamie powinno być więcej. Ani o sekundę. Gdyby były dłuższe - nie zrobiłyby takiego wrażenia i myślę, że reżyser celowo poświęcił temu stosunkowo krótki czas by zintensyfikować przeżycia i emocje.
Autor postu napisał, że film niczym specjalnym się dla niego nie wyróżnił, co może być spowodowane jego obyciem z kinem wojennym. Nie rozumiem tego. Wg filmwebu widziałem 60 filmów wojennych i 2 seriale, czyli jak mniemam niemało. Nie sądzę, aby wśród nich był choć jeden równie oryginalny jak Łowca Jeleni. Jestem ponad wszelką miarę wdzięczny reżyserowi, że nie dostałem kolejnego obrazu żołnierzy chowających się w okopach, czołgających się po ziemi pod ostrzałem, wysadzania wszystkiego na prawo i lewo. O ile bardziej interesujące, bardziej emocjonujące jest oglądanie żołnierza, który zmuszony jest robić to czego zrobić nie chce, żołnierza rzuconego w absolutny chaos absurdalnej sytuacji wywołanej nakręcającą się spiralą nienawiści, żołnierza, który będąc na wojnie i chcąc uratować życie musi po prostu... mieć szczęście. Nie mam nic przeciwko efektom specjalnym, oglądam w zasadzie chyba wszystkie blockbustery jakie docierają do naszego kraju, ale do tej pory żaden karabin, czołg, haubica czy inna artyleria, żadna oderwana głowa czy kończyna, żaden ojciec czy dziecko, którzy nie wrócili do domu nie wzbudzili we mnie takich emocji jak obserwowanie twarzy dwóch facetów przykładających sobie lufę do skroni. I to właśnie, ukazanie wojny przez pryzmat rewolweru w rosyjskiej ruletce, pokazanie człowieka w pierwotnej formie, nie myślącego w danej chwili o rodzinie, żonie czy ojczyźnie, lecz koncentrującego całą swoją uwagę na tym czy w komorze znajduje się nabój jest prawdziwą sztuką. Prawdziwym portretem człowieka i realistycznym obrazem wojny.
Jak pisał Kurt Vonnegut w Śniadaniu Mistrzów: "Dałem mu życie nic nie warte, lecz dałem mu także żelazną wolę przeżycia. To popularna kombinacja na planecie o nazwie ziemia".

W filmie o tematyce wojennej szukałeś Olivera Stone'a a Cimino opowiada o przyjaźni, miłości, zwyczajnym życiu, cytat z jego samego: "about the people". Dlatego jest to arcydzieło. A jak to z nimi bywa, czasami są niezrozumiałe, do tego potrzeba dojrzałości, wrażliwości. Poczekaj kilka lat, może coś się w Tobie obudzi. Tak swoją drogą, jak może cavatina Williamsa nie poruszać .... to jest dla mnie tajemnica.

"jak może cavatina Williamsa nie poruszać..." - sprawdzałem - może, więc tajemnicą to nadal pozostanie.

Chociaż minęło kilka lat to pozwolę sobie odpowiedzieć na twoje rozterki. Nie rozumiesz, bo oklepany temat, bo każdy wie, że wojna zmienia itd. I właśnie w tych twoich wypowiedziach jest zawarta kwintesencja tego filmu. Każdy wie, że wojna wcale nie wygląda epicko, bohatersko i pięknie, a po wojnie żołnierze borykają się z wieloma problemami. Wiemy to właśnie dzięki temu filmowi i jemu podobnych. Jest ich dużo, ale to jeden z pierwszych. Współcześnie ten film nie miałby szans, ale wtedy kiedy powstał wielu ludzi miało wyidealizowany obraz "bohaterów wojennych" i ten film nimi wstrząsnął.

Pięknie napisane

Cieszy mnie to że nie którym ludziom na filmweb-ie chce się jeszcze tracić czas na napisanie swoich przemyśleń, nawet jeśli może to być z góry potraktowane przez innych jak spluniecie prosto w twarz. Zgadzam się z twoją opinią i mam nadzieję że pod tym tematem nie pojawi się zaraz cała śmietanka hejterów tylko dlatego że nie napisałeś to co oni chcieliby usłyszeć.

Wystarczu ze dorosniesz do tego filmu i tyle

ci co nie rozumieja to niestety gimbusy. na filmweb od 2006, 2010 itd. moze kiedys zrozumiecie gdy dorosniecie i wasze mozgi oczyszcza sie z tej papki netfliksowej i gier.

"gimbusy. na filmweb od 2006, 2010 itd."
- Większego kretyństwa nie dało się wymyślić?
Co ma wiek, czy gimbusiarstwo wspólnego z rokiem założenia konta? Sam jestem dziadkiem i mam konto od 2010, a mogę sobie założyć nowe nawet i dziś. I co z tego? Był jakiś obowiązek zakładania konta z chwilą powstania portalu? Bardziej ty robisz wrażenia gimbazy z tą twoją pisownią.

dokładnie tak samo mam . za długi, zbyt mało omocjonalny. Sceny finałowe dobre , ale nawiązując do Rambo to w pierwszej części końcówka wyrwała mnie z butów i to jest było idealne pokazanie jakie szkody w psychice zrobiła wojna w Wietnamie.