O tak! Zgadzam się całkowicie. Jako że do oglądania byłam namówiona przez Połówkę, przez pierwszych 15-20 minut filmu z kiepskim nastawieniem i bez przekonania oglądałam czując, że animacja mnie nudzi i nie mam na nią ochoty. Ciągle miałam wrażenie, że akcja będzie tendencyjna, oklepana, że gdzieś już to wszystko widziałam. Pomyliłam się okropecznie. W pewnym momencie "przeskoczył" jakiś trybik i moje wrażenie zmieniło się w ciągu ułamka sekundy. Z odpowiednią muzyką, wprost hipnotyzującym utworem w tle, jedna ze scen trafiła w czuły punkt ;) świat przedstawiony stał się pociągający, pełen jakiejś dziwnej tęsknoty, wciągnął. A jak już wciągnął, to trzymał do samego końca.
Dla mnie film mógłby być jednak o te 40 sekund krótszy, jakiż wtedy byłby życiowy, jaki prawdziwy! I jaki unikalny... ale cóż, nie można mieć wszystkiego :)