Dokument przedstawia bohaterstwo Ireny Sendlerowej, kierowniczki Referatu Dziecięcego w "Żegocie", która uratowała ponad dwa i pół tysiąca żydowskich dzieci z getta w Warszawie. Pod przybraną postacią funkcjonariuszki służb sanitarnych wywoziła małe dzieci z getta i znajdywała im zastępcze rodziny na terenie całej Polski, z którymi utrzymywała często stały kontakt. Jednym z takich dzieci była Elżbieta Ficowska, którą Irena Sendlerowa zabrała od rodziców, gdy ta miała dopiero sześć miesięcy. Została przewieziona przez granicę getta warszawskiego na wozie pomiędzy cegłami, a jej jedynym "dokumentem tożsamości" była tytułowa łyżeczka z wygrawerowanym imieniem i datą urodzenia.