Starość jest straszna, chyba każdy się z tym zgodzi. Nie rozumiem jednak jak mogli pokazać tak wspaniałą osobowość, której Wielka Brytania tyle zawdzięcza jako historię zniedołężniałej staruszki, która ma halucynacje i nie może sobie poradzić z przemijającym czasem (i karierą)? czy nie mogli stworzyć z tego dwóch historii z których druga pokazywałaby smutną starość, ale pierwsza niesamowity sukces i właśnie na nim się skupiała?? Przecież to byłoby przesłanie tak potrzebne szczególnie dzisiejszym kobietom i dające tak dużo pozytywnych emocji w czasach tak ciężkiej sytuacji panującej m.in. w Polsce...