no, niestety z przykrością, ale film - fabuła, sposób przedstawienia wydarzeń są po prostu miałkie i banalne. czy naprawdę tak trudno zrozumieć, że w życiu ciągle musimy stawać na wysokości zadania, ciągle musimy być "dobrzy". zawsze mnie wkurzają te bzdury w rodzaju: "matkę trzeba szanować", albo: ktoś kto prawie całe życie krzywdził innych, nagle pod wpływem silnego stresu, czy choroby chce przeprosić. Ludzie, nie da się przeprosić za pół życia. Matka musi swoim zachowaniem zasłużyć na szacunek - nie wystarczy być tylko dawczynią komórki jajowej... nie można popełniać jakiegoś błędu przez kilka lat.
i właśnie, niestety, o tego typu banałach traktuje ten film, nie będę spoilerować, bo po co. w ogóle: po co oglądać ten film.
a i jeszcze jedno: aktorstwo Tomasza Kota oczywiście na poziomie, innych też nie pozostawia wiele do życzenia, chyba po prostu sam scenariusz nie dorósł im do pięt...