Miła niespodzianka – aż dziw, że ten film dotąd mi jakoś umknął. Gdy trzeba śmieszny, gdy trzeba refleksyjny. Z szybkim tempem, dobrymi dialogami i fajnymi, muzycznymi kawałkami. Z odrobiną dzikości i szaleństwa. Fajnie filmowany i z muzyką współtworzącą nastrój. Zarówno w pierwszym, jak i w drugim planie – plejada gwiazd. Nawet ci w incydentalnych rólkach tworzą nastrój mając swoje mocne 5 minut i je w pełni wykorzystując (vide Tucci jako pokręcony dentysta). Ian Holm jako tatuś – świetny, para aniołków w wydaniu Holly Hunter/Delroy Lindo – dobrana niczym dopasowane małżeństwo.
Maury Chaykin, Tony Shalhoub, Ian McNeice, czy Dan Hedaya jako Gabriel… można by tak wymieniać, aż się w głowie zakręci, ilu ich w jednym filmie upchali, choćby w marginalnych rólkach.
Ogólnie: baśniowo-kontenplacyjny filmik z paroma przebojami w tle i zakręconym scenariuszem.
Mam wrażenie, że obecnie już zrezygnowano z kręcenia podobnych filmów i w papkowej masie, którą nam się serwuje są na wymarciu niczym rzadkie, zagrożone gatunki ochroną których już nikt się nie przejmuje. Niemniej po seansie takich filmów, tym bardziej wiem, czemu wciąż wracam do kina sprzed lat.
Jakieś minusy?... może trochę samo zakończenie, w którym czegoś mi brakowało, ale w sumie to rzecz gustu i indywidualnego odbioru.

Polecam wszystkim lubiącym magiczne, lekko baśniowe, na pół romantyczne, na pół udziwnione filmiki w klimatycznym opakowaniu…

Pozdrawiam,
jabu