Wszystko mi się w tym filmie podobało-począwszy od rewelacyjnych dialogach (zabijamy czas, żeby on nie zabił nas; nauczę się pływać), a na samych aktorach skończywszy. Sama historia jest tak opowiedziana, że im bardziej się w nią zagłębiamy, tym robi się ciekawsza. Tajemnicze zachowanie Hannah naprawdę wciąga (coś, jak 13 z Doktora House'a), natomiast Tim Robbins bardzo mi przypominał Javiera Bardema z filmu W stronę morza. W obu przypadkach aktorzy są przykuci do łóżka, przez co są zmuszeni do gry wyłącznie mimiką. Sceny z udziałem zarówno Robbinsa, jak równie dobrej Sary Polley to prawdziwa uczta dla oczu każdego wytrawnego kinomana.
Gorąco ten film polecam-9/10.