Film, który balansuje między dramatem obyczajowym a satyrą na nudną, małomiasteczkową codzienność. Jennifer Aniston wciela się w Justine, kobietę uwięzioną w monotonii swojego życia: praca w supermarkecie, bezbarwne małżeństwo i poczucie, że każdy dzień wygląda tak samo. Wszystko się zmienia, gdy poznaje młodego pracownika sklepu (Jake Gyllenhaal), z którym wchodzi w romans.

Film pokazuje dobrze znany motyw, pragnienie wyrwania się z rutyny, nawet jeśli prowadzi to do podejmowania ryzykownych i często złych decyzji. Aniston udowadnia, że potrafi grać w poważniejszych rolach niż komediowe, a Gyllenhaal wnosi pewną intensywność, choć momentami jego postać wydaje się przerysowana.

Problem w tym, że całość bywa nieco nijaka. Historia ma potencjał do mocniejszego uderzenia, ale narracja pozostaje stonowana i jakby zbyt zachowawcza. Zamiast dramatycznej opowieści o desperacji i tęsknocie za innym życiem, dostajemy dość przewidywalną historię, która nie zostaje w pamięci na długo. Nawet finał, choć ma pewien ciężar emocjonalny, nie przynosi szczególnie satysfakcjonującego domknięcia.

„The Good Girl” nie jest filmem złym, ale trudno nazwać go wyjątkowym. Ogląda się go spokojnie, z momentami lekkiego napięcia i kilkoma dobrymi scenami, ale to raczej średniej klasy dramat, który przechodzi niezauważony, niż obraz, który naprawdę porusza.