Film marny jak rzadko, który z serii - czy to jeszcze ta sam seria? - ale po kolei- SPOILER ALERT:
Rzecz jest bezpośrednią kontynuacją Casino Royale, które będąc same w sobie przeciętnym filmiszczem akcji miało tą zalatę, że w jakiś sposób korespondowało z powieścią Ian'a Fleming'a. W nowym filmie, nie mając oczywiście za wzór żadnego literackiego pierwowzoru - nie powstała żadna, powieściowa, bezpośrednia kontynuacja wątków z CR - twórcy nowego pseud-Bonda poczęstowali widzów owocami własnej wyobraźni. A cierpkie są one i niesmaczne. Treść filmu bowiem nie zachwyca a jego tempo przyprawia o palpitacje serca i problemy z żołądkiem. Początek QoS da się streścić w jednym słowie: chaos! Wprawdzie w każdym Bondzie był efektowny, przesycony akcją zwiastun, stanowiący wprowadzenie do właściwiej akcji, ale ilekroć mieliśmy z nim do czynienia wiadomo było kto jest kim i o co toczy się w tej scenie walka. Tym razem akcja poprowadzona została tak, że wiadomo tylko, że ktoś goni Bonda, a cała scena nakręcona jest w stylu a'la Sławomir Idziak, czyli dużo, trzęście, mało, widać co ma niby sprawiać wrażenie, że na ekranie dużo się dzieje. A propo czytałem kiedyś w jednej z gazet wywiad z wzmiankowanym operatorem o tym jak to kiedyś kręcił Bodajże dla Kieslowskiego jakąś scene wypadku, którego w rzeczywistości nie było ale pan operator tak umiejętnie trząsł kamerą, iż wydawało się, że do kraksy rzeczywiście doszło. Problem w tym, że raz: Bond to nie kino artystyczne spod znaku Kieślowskiego i sceny akcji są tu integralną częścią filmu, a nie tylko wstawką do części dramatycznej widowiska, więc warto było by je móc zobaczyć, dwa: nie wiem czemu metody stosowane przez filmowców z jak najbardziej ograniczonymi środkami są również używane przez ludzki, którzy realizują widowisko za miliony dolarów? Mniejsza jednak o to bo oto przed oczami przewija nam się już tytułowa piosnka obecnego odcinka przygód niby to agenta 007: Jack White i Alicia Keys miauczą coś za kadru - klimatu to jej zawodzenie nie ma wcale- , i widzimy pustynne krajobrazy, z których wyłaniają się sylwetki dziewcząt o nieskromnej aparycji. I chyba te pustynne widoki , jako jedne z nielicznych w filmie przywodzą na myśl starego, dobrego 007. Ale już wracamy do Włoch gdzie Bond ,,opiekuje" się uprowadzonym przez siebie członkiem przestępczego syndykatu. A partneruje mu w tym nie kto inny jak szefowa całej MI6, niejaka Judi Dench, która najwyraźniej tak długo truła producentom, że chce wziąć bardziej aktywny udział w kręceniu filmu, że postanowili oni poświęcić jej oni rzeczywiście więcej scen niż to miało miejsce uprzednio. Problem w tym, że owe sceny z udziałem M nie wnoszą do filmu dosłownie nic, a sama postać wychodzi czasami na cokolwiek naiwną idiotkę - najbardziej rozbraja mnie scenka gdzie brytyjski oficjel tłumaczyć musi szefowej wywiadu, ze o to czasami władze muszą handlować z typami spod ciemnej gwiazdy. Sama Judi Dench gra zaś chyba samą siebie bo w każdym filmie zachowuje się identycznie - w tym od owej reguły nie ma wyjątku. W każdym razie gdy już M cieszy się perspektywą maczania palców w nielegalnym procederze torturowania porwanego zbira, ten oznajmia jej, że ma ludzi dosłownie wszędzie o czym biedna naiwniaczka, która do zabezpieczenia super-ważnego przestępcy wzięła chyba tylko jednego, ,,najbardziej" zaufanego człowieka - przekonuje się dowodnie na własnej skórze. No i mamy znowu kolejny pościg Bonda za zamachowcem, w stylu Sławomir Idziak zmiksowany z Matrixem. Bo ja rozumie, że zarówno Bond jak i jego oponent to zawodowcy, cold blooded killers, ale takich wygibasów jak oni wyczyniali chyba nie odstawiła by sam Człowiek-pająk... Finał tego pościgu jest chyba oczywisty, a w jego wyniku Dench zleca pseudo-007 kolejną misje namierzenia człowieka pracującego dla ściganego syndykatu zbrodni. Tu następuje kolejna scena mordobicia, z której nasz Conan barbarzyńca nie tylko wychodzi obronną ręką ale również z kolejnym trupem na sumieniu. Nasz Leon zawodowiec niespecjalnie martwi się wyduszeniem życia z potencjalnego kapusia, z którego można było by wydusić informacje i natrafia na tegoroczną wybrankę swojego serca w postaci Olgi Kurylenko. Z, której udziałem obserwujemy w krótkim czasie nie jedną a dwie sceny akcji, w których partycypuje nasz agent specjalnej troski. Trzeba przyznać,że chodź Kurylenko nie jest może najładniejszą kobietą pod słońcem to jednak emanuje pewnego rodzaju seksapilem - z pewnością dużo większym niż poprzednia partnerka pseud-Bonda, Eva Green - z tym cięższym sercem rozstajemy się z nią na dłuższy czas. Wkrótce poznajemy jednak kolejną panią, pracującą dla MI6, która odstawić ma Bonda do centrali, jako, iż M straciła do niego zaufanie - Dench zna się na ludziach zważywszy, że jej poprzedni ochroniarz chciał ją rozstrzelać,a teraz M nie wierzy człowiekowi, który ocalił ją przed owym ochroniarzem . Co do tej części filmu muszę jednak przyznać, że twórcy dali nam przez chwilę poczuć kilmat Bonda, gdy on wraz ze swoją nowa ulubienicą i niejakim Mathisem przewija się po ulicach Boliwii w poszukiwaniu godziwego noclegu i natrafia na motel gdzie MI6 dokonało dla naszej trójki rezerwacji. A, że to podła speluna nasz pseudo-Bond zachowuje się jak Bond prawdziwy i stwierdza,że prędzej przespał by się w kostnicy, zabierając swoich gości do luksusowego hotelu, dla ekskluzywnej klienteli. Po drodze będzie jeszcze kilka takich smaczków, które pozwolą poczuć się widzowi jakby siedział na pokazie prawdziwego 007, ale te są w opozycji do zasadniczego klimatu i treści filmu. A dzięki tej poznajemy między innymi przeciętnych mieszkańców Boliwii, którzy poczuć mogą się takim wizerunkiem nieco obrażeni jako, iż sportretowani zostali jako przybrudzeni - nic dziwnego z wodą u nich krucho! - wysuszone na słońcu, półdzikie-gaduły okutane w śmieszne opończa i takież same czapki. I gra toczy się właśnie o dobro - i higienę osobistą! - tychże ,,inspirujących" osobników bo naczelni źli filmu chcą manipulować rządem ich kraju zakręcając biedaką kurek z wodą. Tak: intryga tyczy się nie szantażu przy użyciu broni atomowej, próby załamania światowej ekonomii poprzez zniszczenie amerykańskich zapasów złota czy chęci zrujnowania gospodarki Wielkiej Brytanii za pomocą EMP, gra toczy się o losy pół-dzikich , Boliwiskich górali wysuszonych na słońcu niczym Judi Dench wysuszona upływem czasu. W finale dowiadujemy się zaś, że Bond nie musi oddychać i ma skórę z azbestu i, że naczelnego złego tego filmu - na tyle pamiętna rola, że nie przypominam sobie jego nazwiska! - spotka zasłużony los. No i pod sam koniec dowiemy się, że pseudo-M nakłoniła pseudo-Bonda by ten powrócił. Ale czy warto na ów powrót czekać? Tak w sporym skrócie przedstawia się fabuła nowej serii o niby agencie 007. OCENA 3/10