Dlaczego bardziej lubię kino europejskie od tego zza oceanu?
Często za ciekawsze historie (tu chociaż trochę naciągnięta to
jednak potrafi wciągnąć), ale przede wszystkim za
naturalność w grze aktorów, zwłaszcza jeżeli mam do
czynienia z filmami z pod Wieży Eiffla. W naszym rodzimy kinie
dostrzegam wysiłek aktorski, ale tylko w produkcjach
cięższych, ambitniejszych, dalece odbiegających od rozrywki.
Wówczas ten element jest bardziej dopilnowany. W kinie
''odmóżdżającym'' można by tego szukać ze świecą, chociaż
wyjątki się jednak i tak zdarzają. Natomiast francuskie
''podwórko'' zawodowe prezentuje się tu chyba na równym
poziomie z tym ze Skandynawii. Nie ważne czy są to lekkie
komedyjki, filmy kryminalno sensacyjne, czy też trudniejsze
tematy, bo rzadko się dzieje, aby występujący wypadki
kiepsko. Oczywiście jak na Francuzów przystało, musi być
wybuchowo i emocjonalnie. Ich gesty, charyzma, mimika,
ogólnie ekspresyjność, bije na głowę wiele innych narodów,
chociaż nie chcę tu popaść w zachwyty z tego powodu. Po
prostu mówią jak to widzę na ekranie.
Tak samo ma się rzecz względem ''22 kul''. Oczywiście
tytułowe 22 kule są dla mnie największym przeciągnięciem
struny, ale bez nich nie byłoby w ogóle tego kryminału ze
sporą dawką akcji. Poza początkiem który już przełkniemy,
jest cała masa brutalnych scen stykających się bardzo z
realizmem, dużo odwagi reżyserskiej, świetna, brawurowa i
wyrazista gra aktorów, zwłaszcza tych z drugiego planu, ale
nie tylko, no i scenariusz, który nawet mimo wspomnianych
naciągnięć, wyjątkowo wchłania widza. No chyba, że ktoś
skrzywi się na owe 22 kule, to już ma pozamiatane. Poza tym
jest cholernie dobry montaż i spójność wątków. Łączenie
scen, aby oddać napięcie i powagę sytuacji rewelka. Na
prawdę wysoka jakość. Podróż kamer za bohaterami klasa.
Jedni tego nie zauważą, bo im to jest niepotrzebne, a inni
będą czerpać z tego przyjemność i podniosą ocenę. Ja tak
mam akurat. Film pod względem technicznym to istna bomba
zegarowa. Zdarza się, że obraz ma formę klipu, ale tym razem
pomimo prędkości przekazu to nie męczy, bo jest zrozumiałe.
Plus załapuje również dobra ścieżka dźwiękowa, a kawałek
Laurence Revey '' Immortal'' jest kapitalny.
Prawda jest taka, że gdyby trochę inaczej rozstrzygnięto
najważniejszy wątek i nie zapakowano idiotycznej sceny z
jazdą motocyklem (lekka ściema), może oceniłbym film
Berry'ego wyżej. Niestety tak się nie stało i nadal uważam za
najlepszy francuski kryminał o mafii ''Gang Story'' z 2011, który
jest bardziej wiarygodny. ''22 kule'' i tak dostaną 7/10.
Pozdrawiam