oczami radzieckiej zabawki uwidziane ti ta ta:

Za kolejny temat szydercy z Nom-u obierają sobie epizody z życia słynnych dwudziestowiecznych historycznych wodzów. Cykl o nazwie Geop olipy składa się z czterech nowel. Pierwsza z nich jest oparta na autentycznym opowiadaniu dla dzieci z lat trzydziestych o tym, jak mały Władimir Iljicz Lenin… uczy kota skakać. W drugiej, też stworzonej na podstawie opowiadania, widzimy spotkanie młodego towarzysza Kim Ir Sena z koreańską wieśniaczką. Poruszony jej opowieścią o okrucieństwie chłopskiego losu w zamyśleniu stemperował do końca cały ołówek. Rozlewne smyczki przetykane dzwonkami i kołatkami, rzewne pieśni i inscenizacje przypominają do złudzenia spektakle z telewizji Korei Północnej. Trzecia część, Adolf i jego drużyna, przedstawia dzieciństwo wodza Trzeciej Rzeszy w austriackim miasteczku Linz. Z czterema koleżkami z ulicy, o ksywkach Himmlia, Goeria i Goebba, zakrada się do ogrodu żydowskich bogaczy, by nażreć się jabłek. Zostają przyłapani na gorącym uczynku i po surowej chłoście w głowie upokorzonego małego Adolfa rodzi się zamysł dzieła Mein Kampf. Bohaterem ostatniej części Geo polipów jest pewien młody urzędnik rosyjskiej służby bezpieczeństwa, spędzający wolne godziny na macie, ubrany w kimono.