Film był odrobinę za długi, ale rozumiem, że w tamtych latach było to atutem.
Irytująca była postawa Reevesa, podczas gdy miał świadomość, że jego klient był winny.
Szczerze mówiąc, prawdziwa akcja zaczęła się dopiero pod koniec,
SPOILER


kiedy Mary Ann trafiła do psychiatryka.
Ogółem nie ma co narzekać, historia niebanalna, a najbardziej ucieszyłam się z zakończenia. Być może troszeczkę naciąganego, ale i równie zaskakującego.
7/10