i to w tym filmie cholernie mi się podobało, tak idealnego sportretowania szatana w kinie chyba nie widziałem. szkoda, że film sam w sobie po połowie się rozsypuje...

Harry Angel.

w sumie zapomniałem o tym filmie.. muszę go sobie odświeżyć, choć Pacino jednak lepiej wbił mi się w pamięć, niż DeNiro (choć paradoksalnie o wiele bardziej lubię tego drugiego aktora).

Trzeba wziąć pod uwagę, że szatan De Niro przebywał na ekranie łącznie może 15 minut.

Ja bym potraktował Szatana w tym filmie mnie dosłownie. Nawet nie religijnie. Istotą filmu jest raczej to, że stajemy się złymi ludźmi z bardzo prozaicznych powodów, jak właśnie próżność. Mówiąc dosadniej, łatwiej rozgrzeszyć, człowieka, który robi się chciwy lub kradnie, bo jest w fatalnej sytuacji życiowej, niż takiego, który staje się chciwy i czyni zło, tylko dlatego, by mieć mieszkanie o 5 minut drogi bliżej pracy.

Mamy to na co dzień, ale film i tak genialny.