Z opowiadań, fotografii człowieka będącego w Sarajewie po zakończeniu zbrojeń. Słowem: P-R-Z-E-R-A-Ż-A-J-Ą-C-E. Przyzwyczajeni jesteśmy do tego, że ślady po kulach widnieją na ścianach starych domów, kamienic... ale tam ślady eksplozji artyleryjskich pocisków ryją powierzchnie szklanych wieżowców! I do tego ludzie... jakby nic się nie stało. A tu nagle, w rzędzie budynków jeden kompletnie zburzony. Albo 1/4 "szafy" osiedlowej spalona na węgiel. A w mieszkaniu obok satelitarna antena. Zaś Aleja Snajperów to szeroka ulica wjeżdzająca do miasta od przedmieść, do centrum. Przed samym miastem prowadzi ją szereg domów po obu stronach. Dalej długo, długo nic i góry. To jest efekt! Snajperzy strzelali z odleglości kilkuset metrów, ze wzgórz. Na główną ulice miasta. Szedłeś/aś ulicą, a nagle ktoś przed Tobą padał na ziemię. Opowieści ludzi, którzy to przeżyli są wstrząsające. Obejrzyjcie ten film. Wojna nie przetacza sie tylko głównymi ulicami. Zabija wszystkich. Bez wyjątków. Polecam.