to cudne, że mimo tylu niezadowolonych widzów, film ma wciąż ocenę bliską 8:)
ja jeszcze nie widziałam filmu, ale wystarczająco dużo sie o nim naczytałam, żeby klasyki kina nie wartościować na zasadzie porównania produkcji ze wschodu i z zachodu (śmiechu warte), tiaaa... tam (na zachodzie) nie było propogandy! (sic!) - to jest dopiero ideologiczna ślepota

Twoja wola. Dla mnie film to solidne kino, jeden z nielicznych przykładów dobrego kina z ery Stalina.
A ścieżka dźwiękowa - Siergiej Prokofjew. Geniusz ery przedkomputerowego miksowania. To właśnie ta muzyka czyni ten film wielkim.

W sumie nie wiem co Ci sie w filmie nie podobało.Może trochę więcej szczegółów? Bo argument typu,że to film propagandowy bez podania przykładów owej propagandy nic nie oznacza.Dlaczego Ci się muzyka nie podoba? Rozwiń zdanie,a nie piszesz głupoty,że sa bardziej utalentowani kompozytorzy,ale przykładów nie podajesz.

"Są dziesiątki lepszych i bardziej utalentowanych kompozytorów"???!!! Może przedstaw nam choć jednego? :)

Prokofiew w wieku pięciu lat przejawiał nadzwyczajne talenty muzyczne i komponował pierwsze utwory na pianino. W wieku lat siedmiu opanował grę w szachy, w wieku dziewięciu lat napisał pierwszą operę, a przed 15 urodzinami dwie następne. Został przyjęty do konserwatorium w Petersburgu w wieku 15 lat jako najmłodszy student. Naukę uważał za nudę, a jego kompozycje wyłamywały się z akademickich schematów. Kończąc konserwatorium otrzymał pierwszą nagrodę za Koncert fortepianowy nr 1. Mieszkając w USA i Francji zyskał sławę jako twórca baletów - legendarnego "Romea i Julii", oper ("Miłość do trzech pomarańczy"' "Ognisty anioł") i symfonii.
Napisał muzykę do sześciu filmów, ale to wystarczyło żeby stworzyć dwa arcydzieła - "Aleksandra Newskiego" (1938) i "Iwana Groźnego" (1944 i 1958). Dwa te soundtracki zapisały się złotymi zgłoskami w historii muzyki filmowej dzięki innowacyjności, rozmachowi i wspaniałym instrumentacjom. Jego muzyka do dziś jest wykorzystywana w filmach, np. "Ludzkie dzieci" (2006), "Anastazja" (1997), "Depresja Gangstera" (1999), "Czerwona gorączka" (1988), "Kaligula" (1979), a czasami nawet "Simpsonowie" (1989).

Muzyka jako jedyna ratuje ten film.

Chętnie obejrzę jakiś "o klasę lepszy" zachodni film z tego okresu. Autor wątku może takowy polecić? Wynurzenia na temat Prokofiewa przemilczę, bo naprawdę nie ma o czym dyskutować jeśli ktoś pisze, że są dziesiątki lepszych i bardziej utalentowanych kompozytorów.

A jakie znasz produkcje tego typu z tamtych lat na wyższym poziomie?