Nie przepadam za komediami romantycznymi, aczkolwiek ten film nie jest typowym przykładem komedii romantycznej. "Amelia" jest filmem pięknym, niezwykłym, zabawnym, mądrym i jedynym w swoim rodzaju. Kojarzy mi się trochę z "Alicją w Krainie Czarów", nie pytajcie dlaczego :P Wielkim atutem filmu jest niezwykła i bardzo drobiazgowa narracja, szkoda tylko, że w niektórych momentach lektor mówił tak szybko, że trudno było go zrozumieć. Co do rzeczy wizualnych - zdjęcia, montaż i scenografia to małe dzieło sztuki. Dzielnica Montmartre wygląda przecudownie. Niesamowitą rolę zagrała Audrey Tautou, po "Kodzie Da Vinci" nie byłem nią zbytnio zachwycony, natomiast w tym filmie pokazuje swój duży talent aktorski. Co mi się nie spodobało? W niektórych momentach film nużył i ogólnie w drugiej połowie trochę mnie męczył. Jednakże nie pozwoliło to abym nie czuł tego niesamowitego klimatu przez resztę filmu. Taki film mogli stworzyć tylko europejczycy. Jedyne, czego mi tam brakowało, to jakiejś większej głębi, bo po części ów obraz jest tak naprawdę o niczym (albo ja niekoniecznie go zrozumiałem :] ) i jak wspominałem, miejscami przynudzał. Najlepsza scena: dzieciństwo Amelii, sceny narracyjne, mina Amelii podczas stosunku płciowego :D , zabawa w "swatanie" dwóch znajomych. 8/10