Każdy, kto skrytykuje film jest nazywany bezguściem, mówicie, że nie rozumie filmu, że to ambitne kino.

To wcale nie jest ambitne kino i wcale nie trzeba się wysilać, żeby coś tutaj zrozumieć. Ludzie, nie doszukujcei się głębi w czymś, co z założenia nie jest od tego, by prowokować do poważnych reflekcji egzystencjalnych ;).

Amelię bardzo lubię. Film bardzo ciepły i kolorowy i tak też należy do niego podchodzić: komedia romantyczna o charakterystycznym klimacie, który nie każdemu odpowiada. Ja jestem nim oczarowana i zafascynowana :). Urzekły mnie kolory, muzyka, Audrey Tautou, a ostatnią scenę z rowerem mogłabym oglądać godzinami ;). Optymizm, radość i uśmiech - to właśnie daje nam ten film ;). Nie oszukujmy się, nie jest ambitny (po co w ogóle dzielić filmy na "ambitne" i nie?), szczególnie mądry czy jakiś tam. Jest po prostu ładny, klimatyczny, radosny i przyjemny ;).