W większości zgadzam się z Twoją opinią. Piękny, żywiołowy, energetyczny, bezpretensjonalny film. Sceny z piosenką Rihanny czy przy ognisku to takie luźne, szalone, radosne sytuacje, która uwielbiam oglądać w kinie. Ma się wrażenie, że widziało się taką historię i sceny już dziesiątki razy, ale z drugiej strony jest to bardzo świeży film dzięki młodej i w większości nieznanej obsadzie. Wprawił mnie w świetny nastrój i długo o nim myślałem, czytałem, oglądałem wywiady z Cannes. Faktycznie jest to jeden z najlepszych filmów, jakie widziałem w tym roku, chociaż to był pokaz przedpremierowy i nie wiem czy umieszczę go w tegorocznym rankingu :)

Tutaj też pojawia się jeden z moich zarzutów, wątek do którego się odnosisz. Praktycznie nic nie wiemy o tych pozostałych osobach, poza imionami, miejscem pochodzenia i ewentualnie zainteresowaniami innymi niż palenie, picie i śpiew. Film trwa 160 min, duża część akcji toczy się w 10-osobowym vanie, ale reżyserka praktycznie nie poświęca czasu na głębsze poznanie tych postaci. Właśnie spodziewałem się takich spokojniejszych przerywników, gdzie pojawią się jakieś normalne rozmowy, może trochę głębsze, jakieś nawiązania do trudnej przeszłości czy też konflikty, tarcia. To jest tylko napominane, tak naprawdę nawet nie mamy pewności co do sytuacji rodzinnej głównej bohaterki. Nie zgodzę się, że są to ludzie nieatrakcyjni, może nie wszyscy są przystojni i piękni, ale niektóre postacie wyglądają po prostu cool, na luzie, wydają się interesujący, dlatego chętnie dowiedziałbym się o nich czegoś więcej. Żartują, że są dirty white trash, a woleliby być clean white trash, ale myślę że też przesadzają. Nie wiemy czy pochodzą z patologii albo czegoś takiego, ale chyba wcale nie muszą. Jadą w konkretnym celu, starają się zarobić i jednocześnie bawić, ale mają bardzo konkretny i twardy plan, nie wyglądają jak zupełne wyrzutki, narkomani itd.

Największy dylemat i wątpliwość mam odnośnie zakończenia, które tak naprawdę trudno było przewidzieć i wykreować, jak sobie wyobrażam, bo taka historia mogła ciągnąć się w nieskończoność i trochę do tego zmierzała. Nie zaszkodziłoby jej obcięcie pewnych wątków, ale Arnold chciała pokazać różne środowiska, biedę, bogactwo, nafciarzy itd. To nie problem. Jednak zważywszy na rozwój relacji trójki głównych bohaterów, tę dynamikę i zależności, spodziewałem się emocji, dramatu i ważnych decyzji. Nie będę się tutaj za bardzo rozpisywał bez spoilerów.

Nie do końca rozumiem też wybór formatu obrazu 1.37:1, zbliżonego do 4:3. Dobrze pasuje do scen w vanie, gdzie mamy wąską, długą przestrzeń pełną ludzi, jednak szerokie i piękne panoramy amerykańskiej prowincji lepiej wyglądały by w normalnym szerokim formacie.

Pomimo tego wystawiłem bardzo wysoką 9 przez to, o czym napisałem na początku. Być może, podobnie jak Andrea Arnold, po prostu mam słabość do tej piosenki Rihanny, ta przy ognisku również bardzo mi się spodobała. Ten film to przygoda, którą pewnie wiele osób chciałoby przeżyć, ja też, ale jednak nie sądzę żebym się do tego nadawał i nigdy to się nie stanie :)

Ci mlodzi to takie amerykanskie Beat Generation 21 wieku.

To jest karykatura Beat Generation, tak jak nasze czasy są karykaturą tamtych. Taa :/

Haska_2 kolejny osobnik na tej planecie gloryfikujący znane już dawno powiedzenie: kiedyś to było lepiej.

Swietny opis, mam bardzo zblizone odczuvia

Nie miałaś odczucia, że czegoś jednak zabrakło w tym filmie? Jakiejś kulminacji? Brak moralizatorów i bezpretensjonalny obraz są tutaj jak najbardziej na plus, ale mimo tego brakowało mi jakiegoś konkretnego zakończenia.

Mam identyczne odczucia. Do obejrzenia "American Honey" ze względu na konwencje kina drogi które również uwielbiam, ale nie spodziewałam się że aż tak mi się spodoba. Oglądałam film urzeczona, od pierwszej do ostatniej minuty.
Tylko moja ocena jest ciut wyższa od Twojej :)

Jedna uwaga, facet z początku filmu, to nie jest jej ojczym, to raczej jej chłopak...