ja pier*ole, kiedyś to się oglądało z wypiekami na twarzy a teraz jak się tak popatrzy z boku na ten film to porażka :D
i tak teraz sobie myślę, że fajnie byłoby wrócić do tych dziecięcych lat choćby po to by znowu móc obejrzeć coś bez tej typowej dla dorosłych osób, krytyki... po prostu całkowicie się wyłączyć i chłonąć to co się dzieje na ekranie. i choć staram się oglądać filmy tak by nie zwracać przesadnie uwagi na realizm danej produkcji to jednak często się łapię na tym gdy podczas oglądania zwykłej komedii romantycznej lub filmu z innego gatunku mówię sobie w myślach - "to by nie przeszło w rzeczywistości" ta albo taka sytuacja wyglądała by zupełnie inaczej. i po co? czasem jest to potrzebne bo przecież wiele filmów w pełni zasługuje na krytykę ale komedie, sci-fi, czy właśnie coś takiego jak anakonda? nie dawajmy się zwariować, to tylko filmy :)