Zabiła czy nie zabiła staramy sobie odpowiedzieć sobie we filmie Anatomia Upadku we Filmie śledzimy proces żony ,która jest oskarżona o zabójstwo męża.
Film ogląda się na chłodno jakby bez emocji co wcale nie jest to zarzutem .A zaletą bo cały film a raczej proces śledzimy z ogromnym zaciekawieniem ,Reżyserka tak prowadzi postacie że trudno jest wyczuć czy jest winna czy nie bo nie idzie tego wyczuć obserwując świetną grę aktorki która nic nie zdradza w obydwie strony ani w tą że jest winna czy nie winna .Ja prywatnie bardziej byłem skłony że jest winna .Bardzo dobrze po mojemu też zagrał syn ofiary jego gra była tak dobra że ja w trakcie oglądania filmu zacząłem się zastawiajac może to on jest winny .Chłopak miał sobie coś nie spokojnego .Fajnym zabiegiem dla mnie było lub ja odniosłem takie wrażenie że cała sytuacje właśnie oczami syna a nawet oczami psa który tu reżyserka pokazuje jakby jako członka rodziny który też obserwuje swoim psie ma oczami co się dzieje jego państwa i analizując to wszystko.Dla mnie osobiście film powinien skończyć w momencie wyjścia kobiety z sądu lub z ogłoszeniu wyroku scena w domu kolacja ze swoim adwokatem bronieniem się przprzed uczuciami to jego dla mnie te sceny były juz jakby na siłę .Anatomia Upadku to solidne rzemiosło thrilleru prawniczego -psycholigicznego .Pewnie u przeciętnego reżysera mogło wyjść coś podobnego do serialu prawniczego ,które osobiście lubię oglądać ,może dlatego film tak przypadł do gustu .8/10