A z ciekawości jakie przyjmujesz zakończenie - faktycznie była niewinna, czy winna? 

Moim zdaniem bezdyskusyjnie niewinna. Widać było, że mąż dawno przestał ją obchodzić, a do morderstwa trzeba pasji, nienawiści - jakichkolwiek uczuć. Jej wystarczyłby rozwód.

A widzisz dla mnie film daje sygnały, że główna bohaterka jest winna. Parę kwestii mnie do tego przekonało a szczególnie scena, gdzie dzieciak w rozmowie z kuratorką dostaje informacje, jak ma zdecydować skoro nie wie jaka jest prawda - sugeruje mu podjęcie jakieś decyzji, Daniel pyta czy ma skłamać. Kuratorka odpowiedziała że pewnym sensie, ale musi się opowiedzieć za jakąś stroną - zmiana zdania w sądzie w ostatnich scenach odbieram jako podjęcie decyzji, że obroni matkę nie mając do tego podstaw, stracił już ojca to nie chce zostawić matki. Ostatnia scena, gdzie dziecko obejmuje matkę w sposób "nic się nie stało, będzie dobrze", tez moim zdaniem jest wymowna. Ogólnie jest jeszcze kilka sygnałów, które utrzymują mnie, że była winna.  Sam fakt, że główna bohaterka jest odnoszącą sukcesy pisarką, która specjalizuje się w fikcji bazującej na życiu codziennym i tak jak mówił prokurator - tak samo nie ma problemu z kłamstwem. Prokurator sprawiał wrażenie postaci, którą ciężko lubić więc na początku nie mogłem się pogodzić z tym co sugerował, ale finalnie biorę jego stronę. 

No, że dzieciak podjął decyzję o ratowaniu matki kłamstwem, nadal nie jest dowodem na jej winę. Jest jedynie dowodem na to, że dzieciak nie znał prawdy i wybrał, jak wybrał

Racja, ale i tak podczas filmu kilka razy zmieniałem zdanie i Twoja opcja tez pasuje mi pod scenariusz, że matka była winna.