Premiera w grudniu 1966 (ZSRR, ograniczona dystrybucja) oznaczała, że w jakichś małych salkach przy takim czy innym komitecie oglądała ten film garstka dobrze wyselekcjonowanych widzów.
De facto film, nagrodzony w 1969 roku w Cannes, nie był w ZSRR zupełnie znany.
Rosjanie, którym zdarzyło się odwiedzić nasz kraj chodzili do warszawskiego kina, aby go zobaczyć.

Czyli cenzura zinterpretowała chyba film podobnie jak ja i z uwagi na analogie do realiów sowieckich ograniczyła jego dystrybucję.

Prawdopodobnie tak, jednak w owych zamierzchłych czasach breżniewowskich dla cenzury każdy powód był dobry, nawet taki, że bohaterem filmu jest malarz ikon. Oni najchętniej zapomnieliby, że Rosja była prawosławna.