Też akurat jestem po obejrzeniu dokumentu (nie oglądałem w kinie, ponieważ każdą produkcję wolę obejrzeć na spokojnie w domu) i przyznam, że ciągle mam jedną myśl, że przecież kobiet o równie zabawnym poczuciem humoru nie mniej cieszących się życiem również umiera, lecz o nich żaden reżyser nie oszukujmy się, nie zrobi filmu, a to dlatego właśnie, że nie każdy jest osobą publiczną. Ten film uważam, powinien pozostać dla prywatnych wspomnień rodziny i znajomych dla mnie jako widza pozostał ładnie wykonaną dokumentem, ale nie mam przekonania, aby ten dokument musiał rzeczywiście powstać. Dlatego też oceniam go jedynie na cztery gwiazdki, ale to oczywiście moja subiektywna ocena związana z przemyśleniami zaraz po obejrzeniu dokumentu.