Jeśli chodzi o aktorstwo i realizację to ten film jest na bardzo wysokim poziomie. Sam początek i takie powolne budowanie klimatu jest naprawdę świetne. Niestety jak dla mnie wszytko zabija idiotyczny scenariusz. Nie chodzi mi tu o wątki nadprzyrodzone, bo choć się ich nie spodziewałem, to nie mam nic przeciwko. Problemem są dla mnie zachowania bohaterów. W pewnym momencie nagromadzenie absurdów i idiotycznych zachowań bohaterów w tym filmie przekroczyła granicę i przestałem w ogóle tą produkcję traktować poważnie. Ba, sam bohater nawet nie próbuje ukrywać się, wtopić się w tłum. Od razu widać, że od nich odstaje. Po prostu powinien być pierwszym podejrzanym "szpiegiem". Innym razem rusza na pomoc siostrze bez żadnej broni. Jeszcze innym razem wiedząc, że w pomieszczeniu w którym jest czai się śmiertelne zagrożenie, olewa je i pociesza siostrę, po czym dostaje młotkiem w głowę... Mimo, że Dan Stevens zagrał dobrze, to sama postać jest tak koszmarnie napisana, jak kompletny idiota. Inni bohaterowie wcale lepsi nie są.

Jestem w stanie się z Tobą całkowicie zgodzić, rzeczy które wymieniłeś to rzeczywiście największe minusy tego filmu. Mimo wszystko dałem jakoś radę przymknąć na nie oko. Zasługa to tych aspektów o których wspomniałem wcześniej, gdyby ten film nie był tak klimatyczny i tak dobrze zrealizowany to zapewne również nie wytrzymałbym tak dużej ilości nielogicznych zachowań (jeszcze ten chłopak który nie próbuje się w żaden sposób usprawiedliwić). Pomogło mi w tym też to, że jestem fanem horrorów wobec których potrafię być nieco bardziej pobłażliwy. W końcu irracjonalne zachowania to w tym gatunku chleb powszedni :) Tak jak wspomniałem popieram wszystko co napisałeś, no może prócz tego, że wszystko zabija. Dla mnie te wszystkie wady wymierzyły mu potężny policzek ale jeszcze go nie zabiły :)

A to już właściwie indywidualna sprawa na co kto jest w stanie przymknąć oko. Masz rację co do zalet filmu i rozumiem, że można zachwycać się samym wykonaniem technicznym oraz "klimatem" produkcji. Dla mnie po prostu zalety nie były w stanie przysłonić wad. Dla Ciebie je przysłoniły i tym lepiej dla Ciebie ;)

Co do horrorów też jestem fanem, ale jakoś więcej potrafię wybaczyć wspomnianej produkcji "Dom w głębi lasu". Tam mamy mimo wszystko zabawę gatunkiem, nieco parodystyczne jego przedstawienie, gdzie głupota bohaterów po prostu pasuje. Tutaj straszliwie mi się to gryzło z całą powagą przedstawionej sytuacji.

No, ale zazdroszczę, że się tak dobrze bawiłeś. Ja się niestety trochę zawiodłem. Pozdrawiam!

Masz rację, konwencja w "Dom w głębi lasu" była całkowicie inna, tam takie było założenie. Bardziej porównałem pod tym względem, że w DWGL były podobnie jak tu zabawy gatunkami i przesadzone wątki. Wiesz, z reguły jestem osobą którą niesamowicie drażnią irracjonalne zachowania dlatego w ogóle nie podobał mi się np. "Buntownik z wyboru" czy "Stowarzyszenie umarłych poetów".
Tu natomiast mimo, że zachowania były nielogiczne to jednak mogły mieć miejsce. Dało je się w jakiś sposób wytłumaczyć. Bohater miał trochę szczęścia ale nie jakoś do przesady.
Najlepszym punktem zwrotnym który ratuje go przed schwytaniem jest jego poświęcenie w kościele, gdyby nie to to przecież w miarę szybko by go schwytali. W zasadzie po jednej nocy, więc długo jego fart by nie potrwał :) W sytuacji w której dostał pałką, mógł rzeczywiście się rochę zatracić przez to, że w końcu spotkał siostrę którą tak bardzo kochał. Może to też w jakiś sposób ukazuje nam, że był tylko człowiekiem który też popełnia błędy, i emocje czasem biorą górę. Nie zawsze bohater musi być alfą i omegą. Fajnie ukazywała jego "normalność", scena w której nie wyszedł z budynku aby ratować siostrę, moim zdaniem było to prawidłowe i jak najbardziej logiczne zachowanie bo i tak zginęliby obydwoje. Zupełnie się takiego rozwiązania nie spodziewałem, myślałem, że jak zawsze w tego typu produkcjach: - wyjdzie - zamkną go - uwolni się - uratuje siostrę. Na korzyść bohatera wpływa też fakt, że cała osada nie jest pod panowaniem jakiegoś niesamowicie złego, sprytnego i inteligentnego człowieka tylko przez osobę która cały czas jest rozdarta pomiędzy dobrem a złem, jest zwyczajnie nijaki, niepewny w swoich działaniach. Od początku widać, że w miasteczku coś nie gra - nie jest to typowa sekta która gra twardo niczym reżim nazistowski. W końcu ludzie w osadzie w większości są nieświadomi panującego zła i zdają się być spokojni i prawi, do tego - co niespotykane - mają wiele swobody. Tak więc to, że dziwimy się jakim cudem daje sobie radę w takim miejscu mogło być uwarunkowane tym, że daliśmy się zwieść - naszym oczekiwaniom czy wyobrażeniom. Słyszymy: sekta, religia, osada to myślimy "Dzieci kukurydzy", "Czarna Śmierć", "Kult" i wyobrażamy sobie największe możliwe zło, automatycznie pomijając zupełnie odmienne cechy tego środowiska, który płynęły z ekranu. Gdyby od początku prorokiem był Quinn no to wydaje mi się, że sytuacja Thomasa wyglądałaby zgoła inaczej.

to jest horror ale za malo w nim strasznosci i postaci tych tg z ulem na lbie i tej czarownicy by byl on dobrym horrorem