Można się oszukiwać i DOszukiwać w tym filmie drugiego, trzeciego i nawet czwartego dna, ale po co? Podobnie jak w części pierwszej tak i tutaj mamy przede wszystkim przepych technologiczny oraz stronę wizualną pokazującą aktualne możliwości CGI. Podtytuł całego tego obrazu mógłby brzmieć "Istota forsy", bo jego siła tkwi tylko w budżecie i efektach. Sama warstwa fabularna jest...żadna. Bohaterowie nijacy, motywacje mgliste a logika i konsekwencja zdarzeń zlepione są na słowo honoru. Znów dostajemy banalną i proekologiczną opowiastkę stojącą scenariuszowo na poziomie opowiadania pióra ambitnego, choć nieposiadającego jeszcze odpowiednich umiejętności ucznia podstawówki. Gdyby nie cała otoczka i rzeczywiście piękna realizacja film byłby czymś w rodzaju telewizyjnego "family-movie" podzielonego na kilka części rodem z ramówki Polsatu pod koniec lat dziewięćdziesiątych.

Czy iść do kina? Moim zdaniem TYLKO wtedy, gdy zależy nam na doświadczeniu wizualnym i chcemy zobaczyć pokaz naprawdę przełomowej technologii użytej w kinematografii. Jeśli jednak oczekujecie choćby solidnego kina sci-fi/fantasy lepiej odpuśćcie i zainwestujcie kasę przeznaczoną na bilet w jakiś inny film na VOD. Zarówno pierwszy, jak i drugi "Avatar" kompletnie nie broni się jako film w samej rzeczy i nie ma sensu go oglądać kameralnie, na małym ekranie bez tych wszystkich "wodotrysków", bo...poza nimi nie znajdziecie tam nic.