Gdyby nie efekty to myślałbym, że tu Uwe Boll maczał palce. Dialogi i zachowanie głównego bohatera jak i małżonki irytowały niezmiernie. Ale nawet nie o tym. Cameron niebezpiecznie zaczyna stawać stopą w kierunku efekciarstwa a całą resztę zostawiając w tyle. Seansem byłem umęczony i zawiedziony. Piękny obraz i historia z zakończeniem pisana na kolanie. Banał za banałem, ale taki ultra, że przebija tony nawet Nolana. Strasznie na siłę. Tak jak Jupiter Itronizacja itd. Efekty są, treści mało. Plus za motyw Hornera w miejscu co nie będę spoilerował. Szkoda.