Cameron spowodował, że widz przez pewien czas zapomniał o topniejących na zewnątrz śniegach i wczuł się w przepełniony pięknem obraz tak, jakby w nim był. To jak poszczególni widzowie interpretują to widowisko zależy przede wszystkim od ich osobowości i nastawienia, ale też od tego czy poszli na seans 3D czy 2D. ja sam tylko raz w życiu, wcześniej, widziałem film 3D - przez papierowe okulary. Tak więc jeśli chodzi o mnie to obraz ten przekroczył moje wszelkie oczekiwania i wszelkie stany wyobrażenia. Niektóre elementy można było niemalże dotknąć. To wszystko stwarzało wrażenie, że dzieje się gdzieś blisko. Poza tym przecież i fabuła nie odstaje od reszty. To nie thriller - wiemy czego możemy się spodziewać, a i tak mimo to, właśnie ów efekt 3D powoduje, że czujemy się zaskoczeni. Ten film to cudowne połączenie wszystkich czynników, wpływających na atrakcyjność kina s-f.