To, że nie jestem zachwycony filmem pisałem wiele razy. Pandora nie podziałała na mnie tak jak na Was. Potrafię zapomnieć się we Władcy Pierścieni, King Kongu, Opowieściach Z Narnii, Gwiezdnych Wojnach albo Sunshine, jednak Avatar nie potrafił wzbudzić we mnie tego co powyższe dzieła.

Chodzi mi jednak o coś innego w tym temacie. Za jedną rzecz jestem Avatarowi wdzięczny. Ostatnimi czasy byłem święcie przekonany, że kino fantastyczne jest traktowane przez większość współczesnych widzów hmmm.... bardzo lekko. Ot, takie bajki, które można sobie obejrzeć ale żeby się zachwycać? Przecież to dobre dla dzieciaków! Nie wierzyłem, że kiedykolwiek ludzie potraktują tego typu kino poważniej.
Omawiane dzieło, zmieniło moje podejście. To co się dzieje napawa optymizmem. Trzeba oddać temu obrazowi, że przyciągnął i zatrzymał przy sobie całe rzesze ludzi bez względu na gust filmowy.

Widać ludzie nadal potrafią zatopić się w fantastycznych światach, zapomnieć o szarej codzienności. Fantastyka temu służy. Pod tym względem cieszę się, że powstał taki film mimo, że mnie osobiście nie zachwycił.

Jak ja pokochałem Narnię i Śródziemie, tak Wy pokochaliście Pandorę. I dobrze! ;)
Pozdrawiam wszystkich fanów!