Await Further Instructions to ciekawa próba połączenia horroru psychologicznego z alegorią dotyczącą społeczeństwa informacyjnego. Początkowe sceny rodzinnego spotkania świątecznego tworzą grunt pod opowieść o napięciach międzypokoleniowych, klasowych i światopoglądowych, relacje pomiędzy bohaterami są pełne ukrytej agresji i wzajemnej niechęci. Dopiero ingerencja „zewnętrznej siły” w postaci komunikatów płynących z telewizora ujawnia w pełni te napięcia, prowadząc do stopniowego rozpadu więzi i wzrostu przemocy.

Film sprawnie posługuje się przestrzenią, zamknięcie akcji w jednym domu podkreśla klaustrofobię i poczucie bezradności. Symbolika telewizora jako „nowego Boga” czy autorytetu, któremu bohaterowie podporządkowują się niemal bezmyślnie, jest mocna, choć chwilami podana wprost i nieco łopatologicznie. Z technicznego punktu widzenia produkcja korzysta z ograniczonego budżetu, ale wykorzystuje go dobrze: światło, kolorystyka i stopniowo narastająca groza budują specyficzny, gęsty klimat.

Finał, w którym technologia przejmuje niemal boską rolę, może wydawać się przesadzony i groteskowy, lecz jednocześnie domyka opowieść o zagrożeniu płynącym z bezkrytycznego podporządkowania się mediom i autorytetom. To nie film idealny, ale zdecydowanie wyróżniający się oryginalnym podejściem i mający coś do powiedzenia.